هنر بازل تقریباً تمام ژانرهای هنری را در خود دارد، اما یکی از موارد مورد علاقه ما هنر مجسمه سازی است، چه هنر دیوار، چه مجسمه مستقل یا یک اینستالیشن. تا زمانی که برای شما جذاب باشد، هر یک از این سبک ها راهی عالی برای افزودن عمق، علاقه و شاید رنگ به فضای زندگی شما هستند. ما انتخاب های خود را از Art Basel Miami اخیر 2016 جمع آوری کردیم.
برخی از جالب ترین قطعات از اقلام یافت شده استفاده می کنند. این یکی از قوطی های گاز خالی استفاده می کند که به شکل ظاهری ایالات متحده طراحی شده است. برخی از آنها حتی به نظر می رسد که چهره دارند. این اثری است که علاقه را برمی انگیزد و پرسش های فلسفی را مطرح می کند.
طرح رنگ تک رنگ بسیار چشمگیر است.
کاغذ توت تزئین شده، رنگ شده و به دقت اطراف قطعات کوچک استایروفوم پیچیده شده است که توسط کوانگ-یونگ چون چیده شده اند. اثر هنری بزرگ به دست آمده دارای رنگ، عمق و بافت شگفت انگیزی است. اگرچه آنها قطعات دیواری هستند، اما احساس عمق چشمگیر را منتقل می کنند، مانند یک منظره کوهستانی مینیاتوری.
تجمع کوونگ-یونگ چون 16.
نمای نزدیک از اجزای کوچک در قطعه بزرگ.
اگرچه ما در نسخه 2016 Art Basel Miami متوجه قطعات کمتری از "مبلمان به عنوان هنر" شدیم، اما چند اثر جذاب پیدا کردیم. این مجسمه صندلی توسط ریتا مک براید متولد آمریکا ساخته شده است که آثارش تحت برچسب های بسیاری از جمله طراحی صنعتی، مجسمه سازی، معماری و نصب قرار می گیرند. آرتسی می نویسد که او اغلب بر روی دستکاری مقیاس و "تداعی های مرسوم مواد خاص" تمرکز می کند.
هنرمند کره‌ای دو هو سو با یافتن مهارت در زندگی معمولی، مجسمه‌های پارچه‌ای می‌سازد که اشیا را از خانه‌اش بازسازی می‌کند. کپی های اندازه واقعی او از وسایل و وسایل مختلف از آپارتمانش در خیابان 22 غربی در شهر نیویورک از یک ماده شفاف بر روی یک ساختار سیم نازک ساخته شده است.
وان حمام، آپارتمان A.
هنرمند کلمبیایی دوریس ساوسدو مجسمه‌سازی است که آثارش بر موضوعات پیچیده مرتبط با رویدادهای تاریخی خشونت‌های جمعی، آسیب‌های روحی، نژادپرستی و استعمار متمرکز است. این قطعه توسط گالری مکعب سفید ارائه شده است.
ساده و در عین حال قابل تامل.
هنرمند فقید آمریکایی دونالد جاد این قطعه مینیمالیستی را در سال 1967 خلق کرد. او مهم ترین هنرمندان آمریکایی پس از جنگ به شمار می رفت و به دلیل نصب های بزرگ در فضای باز و طراحی های داخلی بلندش شهرت داشت.
بدون عنوان، لاک آبی روی آهن گالوانیزه.
فرانچسکا پاسکوالی یک هنرمند ایتالیایی است که فرم‌های طبیعی را مشاهده می‌کند و آنها را به آثار و اینستالیشن‌های استادانه «ترجمه» می‌کند. آثار او اغلب از مواد یافت شده یا بازیافتی از جمله مواد صنعتی استفاده می کنند. پاسکوالی که به خاطر کارش با استفاده از هزاران نی پلاستیکی می‌داند، مجموعه‌ای از قطعات را نیز با استفاده از نئوپرن خلق کرده است.
«فراپه» اثر فرانچسکا پاسکواله نئوپرن روی چوب است.
نمای نزدیک از قطعات تا شده نئوپرن.
ایزابل دی اوبالدیا پیشینه متنوع و غنی در هنر دارد و در مدرسه شیشه ای معروف پیلچاک تحصیل کرده است. د اوبالدیا، دختر نقاش مشهور پانامایی، گیلرمو تروخیلو، فرهنگ هایی از اشکال حیوانی را خلق می کند. این جگوار ترون اوست که بسیار بافتنی است.
قطعات او بزرگ نیستند، اما قابل توجه هستند.
قسمت بالای تاج و تخت جگوار دی اوبالدیا شیشه ای است که با طرحی خط دار حک شده است.
جوئل شاپیرو، مجسمه ساز شهر نیویورک، به دلیل کارهایش با استفاده از اشکال مستطیلی ساده شناخته شده است. او با یک شکل هندسی ساده از اندازه های درجه بندی شده و رنگ های مختلف، قطعات مدرن خیره کننده ای خلق می کند.
اشکال ساده مجسمه های مدرن و مینیمالیست او را تشکیل می دهند.
اشکال کروم، چه رنگی و چه ساده، در آثار هنری جان چمبرلین به چشم می خورد. او به‌خاطر قطعاتی که از ضایعات فلزی و قطعات فرورفته، دور ریخته شده خودرو و ضایعات صنعتی ساخته شده است، شهرت دارد.
چمبرلین TidyFlamingo.
کار کیم جونز هنر پرفورمنس، مجسمه سازی و طراحی را با هم ترکیب می کند. او به خاطر قدم زدن در خیابان‌ها به نام «مادمن»، پوشیده از گل و پوشیدن پوششی از چوب، نوار و ریسمان و با پوشاندن صورتش با جوراب نایلونی معروف است. این قطعه یک ژاکت جنگی است. جونز به آقای موتلی گفت: «وقتی سازه‌ها را به‌عنوان Mudman می‌پوشم، خودم را مجسمه‌ای در حال پیاده‌روی می‌دانم. پیراهن‌ها و ژاکت‌ها ادامه این ایده هستند – اینها مجسمه‌هایی هستند که من می‌توانم بپوشم، اما روی آنها نقاشی‌های جنگی نیز وجود دارد تا تبدیل به مجسمه‌ای راه رفتن شوند…. نقاشی‌های جنگ مانند یک بازی کامپیوتری بدوی است… یک بازی رایانه‌ای که با دست طراحی شده است. پوشیدن این ژاکت‌ها مانند این است که افکارم را بر پشتم حمل کنم.»
این قطعه شامل ژاکت، چوب، اکریلیک و جوهر است
مجسمه‌های مدولار توسط هنرمند میلانی لوریس چکینی، از این ارگانیسم به عنوان پایان‌نامه‌ای برای آثارش استفاده می‌کنند که «تکامل هنر در ارتباط با علوم» را بررسی می‌کنند. چکینی در بخش بزرگی از کار خود، اجزای فولادی خود را به شکلی شبیه گیاهان بالارونده یا ساختارهای کریستالی مونتاژ می کند. همه آنها خلق و خوی علمی را بر می انگیزند، در حالی که از نظر ظاهری جذاب هستند.
نرخ جوانه زنی در چهار قطب، 2015
نمای نزدیک از سازه
این مجسمه گیرا اثر مارک ماندرز است که از سال 1986 روی مجموعه عظیمی از قطعات به نام "خود پرتره به عنوان یک ساختمان" کار می کند. این مجسمه ها تلاش هنرمند برای نشان دادن هویت خود از طریق اشیا و متن است.
هر اثری تحریک کننده است.
گالری مکس مایر یکی از معدود آثار هنری دیجیتال را ارائه کرد – کار ویدیویی ملانی گیلیگان در سال 2016، "قطعات کل". گیلیگان در لندن و نیویورک سیت زندگی می کند و آثار هنری در ویدیو، پرفورمنس آرت، متن، اینستالیشن و موسیقی خلق می کند.
سه بعدی و بسیار آوانگارد.
این اثر مبتکرانه دارای ساختمانی است که در واقع سه بعدی است. بعد جدیدی به اثر هنری دیوار معمولی می بخشد.
پالت رنگی تک رنگ به درام کار می افزاید.
نمای جانبی پرتاب پروژه های ساختمان از روی بوم.
Kohei Nawa ژاپنی این موجودات دیدنی را در سری PixCell خود خلق کرده است. هنگامی که او یک شی را انتخاب می کند، در لایه ای از سلول های کروی محصور می شود. کار به دست آمده دارای یک بافت سطحی منحصر به فرد و عمق غیرعادی است که با کره های با اندازه های مختلف ایجاد شده است. هر کره یک تجربه بصری متفاوت است. نادا اصطلاح PixCell را به عنوان یک ریف بر روی پیکسل، که تصاویر دیجیتال را می سازد، ابداع کرد.
این اثر مدرن است اما به یک حس روستایی دست می یابد. پرداخت صنعتی و اشکال متفاوت آن بسیار جذاب است.
ارائه شده توسط گالری توماس دین.
گالری توماس اربن مجموعه ای از آثار هنرمند بروکلینی مایک کلود را به نمایش گذاشت. قطعات رنگارنگ معنای قطعات هنرمند را تکذیب می کند. آثار هنری ابر نشان دهنده رابطه ای با مرگ است، عمدتاً مرگ از طریق حلق آویز کردن. نقاشی‌ها در یک گوشه تعادل دارند و قسمتی از آن توسط یک کمربند چرمی به دیوار آویزان شده‌اند. این نشان می دهد افرادی که در چندین نوع شرایط با حلق آویز شدن مرده اند.
S of B, 2016. روغن روی کتانی و میله های برانکارد.
آرتسی می نویسد: هنرمند سوئیسی الاصل Ugo Rondinone همه انواع هنر را خلق می کند، از جمله مجسمه هایی که اشیاء روزمره را تغییر می دهند «به آنها ماندگاری مصنوعی می بخشد که هم بر فناپذیری آنها تأکید می کند و هم انکار می کند».
پلاک اکریلیک روی بوم، پلکسی گلاس
تکرار الگوی همراه با بافت حیرت انگیز از ویژگی های بارز این قطعه از گالری Van de Weghe است.
بافت پیچیده، چند وجهی و پیچیده جذاب ترین جنبه این قطعه است.
گالری ویکتوریا میرو این مجسمه توسط هنرمند بریتانیایی کنراد شاوکراس را به نمایش گذاشت. به گفته آرتسی، نصب‌های «ماشین‌مانند» او، همگی دارای ارجاعات علمی هستند و «مملو از پارادوکس، پوچی، و هوس هستند». این اثر Shawcross The Dappled Light of The Sun (مطالعه اول) است که در سال 2016 ایجاد شد.
گالری اورس میله آثاری از هنرمند نوظهور یانگ موشی از شانگهای، چین را به عنوان هنر هنر بازل در برنامه Kabinett ارائه کرد، جایی که گالری ها نمایشگاه هایی را با دقت در غرفه های خود به نمایش می گذارند. کار موشی به جهانی شدن و توسعه شدید شهری در چین می پردازد. در آثار او از مواد اولیه صنعتی مانند چوب، فوم، فلز و سنگ استفاده شده است. این قطعه "تیز کردن – شاخه" نام دارد.
IT از چوب و لاک اسپری مشکی ساخته شده است.
نمای نزدیک از "تیز کردن – استیک".
هیچ نمایشگاه هنری بدون دیدن برخی از آثار هنرمند آوانگارد ژاپنی Yayoi Kusama کامل نمی شود. الگوهای نمادین و آثار رنگارنگ او همیشه مورد توجه است. به دلیل دوران کودکی او، کدو تنبل نقش اصلی را در کار کوساما بازی کرده است. ماتسوموتو، زادگاه کوساما تحت تأثیر کمبود مواد غذایی جنگ جهانی دوم قرار نگرفت و تجارت عمده فروشی خانواده کدو تنبل فراوان داشت. او در طول زندگی خود به این فرم وابسته بوده است و قطعا یکی از موارد مورد علاقه ماست.
کدو تنبل (S)، 2016.
قطعات بسیار دیدنی و جذاب و زمان کافی برای آوردن همه آنها به شما نیست! انتخاب های ما مقطعی از قطعات مجسمه سازی مبتکرانه ای را نشان می دهد که هنرمندان امروزی خلق می کنند. چه بتوانید قطعات واقعی را جمع آوری کنید، چه از آنها به عنوان الهام بخش برای ژانرهای هنری که برای خانه خود می خواهید استفاده کنید، یا فقط بخواهید به طیف خلاقیت نگاه کنید، Art Basel یک اثر بصری و بافتی است.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
