معماری مدرن اواسط قرن به دلیل خطوط تمیز، طراحی های شیک و زیبایی شناسی مینیمالیستی قابل تشخیص است. از پایان جنگ جهانی دوم تا دهه 1960 در ایالات متحده و اروپا غالب بود.
در حالی که سبک مدرن اواسط قرن در اوج خود تأثیرگذار بود، اما همچنان یک سبک محبوب باقی مانده است.
توسعه معماری مدرن اواسط قرن
ایده های اولیه توسعه یافته در سبک بین المللی و جنبش های باهاوس بر معماری مدرن اواسط قرن تأثیر گذاشت. این ایده ها شامل تمایل به همسویی طرح ها با طبیعت، طراحی کاربردی بر روی فرم و عدم تزیین است. طراحان برجسته پشت این دیدگاه ها عبارتند از: لودویگ میس ون در روهه، لوکوربوزیه، فلورانس کرول و والتر گروپیوس.
کارا گرینبرگ برای اولین بار در کتاب خود یعنی مبلمان مدرن اواسط قرن: مبلمان دهه 1950، که در سال 1984 منتشر شد، از واژه مدرن در اواسط قرن استفاده کرد. این اصطلاح برای تعریف معماری و طراحی دوره از سال 1949 تا 1969 استفاده شد.
خانه‌های مدرن اواسط قرن دارای پلان‌های باز، پنجره‌های بزرگ و ساختاری کاربردی هستند که با نیازهای خانواده مطابقت دارد. طرح‌های جدید شیک رایج بودند زیرا ساختار تیر و ستون نوآورانه امکان استفاده از پنجره‌های شیشه‌ای بیشتری را بر روی دیوارهای تکیه‌گاه حجیم فراهم می‌کرد.
معماران زیرمجموعه های بزرگی از خانه های مدرن اواسط قرن را در مراکز شهری با تراکم بالا در سراسر ایالات متحده ایجاد کردند. شما می توانید نمونه های برجسته ای از غلظت خانه های مدرن اواسط قرن را در لس آنجلس، شیکاگو، پالم اسپرینگز و سانفرانسیسکو بیابید.
اگرچه سبک مدرن اواسط قرن در دهه 1970 محبوبیت خود را از دست داد، اما دوباره بازگشته است.
امروزه، خانه‌ها و مبلمان مدرن اواسط قرن در میان افرادی که خواهان زیبایی‌شناسی تمیز اما راحت هستند، محبوب هستند.
ویژگی های معماری مدرن اواسط قرن
خانه ها و ساختمان های مدرن اواسط قرن دارای عناصر کلیدی هستند که آنها را به سبکی قابل تشخیص تبدیل می کند. در اینجا ویژگی های تعیین کننده مدرن اواسط قرن وجود دارد:
خطوط مستقیم – اکثر خانه های مدرن اواسط قرن دارای سقفی صاف یا شیب دار و خطوط هندسی قوی هستند. یک طبقه با تغییرات ارتفاع – خانه های مدرن اواسط قرن، سازه های یک طبقه با پله های داخلی کوتاه برای تغییر ارتفاع در خانه هستند. پنجره های بزرگ – پنجره های بزرگ اتصال به فضای باز را حفظ می کنند. پلان طبقه باز – خانه های مدرن قرن اواسط دارای قسمت های مشترک مانند اتاق نشیمن، اتاق غذاخوری و آشپزخانه هستند که به روی یکدیگر باز هستند و از نور و فضا استفاده می کنند. مصالح ساختمانی – سازه های مدرن اواسط قرن از مصالح ساختمانی طبیعی و تمیز مانند فلز، چوب، شیشه و سنگ با تزئینات کمی استفاده می کنند. استفاده از مورب ها – مورب ها در پنجره های زاویه دار، طرح های دیوار، راه پله ها، سقف ها و برون زدگی ها بازی می کنند. طراحی مینیمالیستی – خانه‌های مدرن اواسط قرن، عملکرد را بر فرم ترجیح می‌دهند و فاقد تزئینات اضافی هستند. فضای داخلی کاربردی – فضای داخلی خانه های مدرن اواسط قرن دارای طراحی های کاربردی است که راحت و کارآمد هستند.
نمونه های معروف معماری مدرن اواسط قرن آمریکا
در اینجا چند نمونه قابل توجه از سبک معماری مدرن اواسط قرن از پیشینیان آن در دهه 1920 تا 1960 آورده شده است.
خانه گروپیوس
والتر گروپیوس، موسس مدرسه طراحی آلمانی معروف به باهاوس، خانه گروپیوس را طراحی کرد. او این خانه را در سال 1938 هنگامی که برای تدریس به دانشگاه هاروارد آمد، تکمیل کرد.
گروپیوس از عناصر ساختمانی سنتی در معماری نیوانگلند مانند سنگ مزرعه، آجر و چوب استفاده کرد. او آنها را با مواد خلاقانه تری مانند بلوک های پلاستیکی، فلزی و شیشه ای ترکیب کرد تا خانه ای مدرن و در آرامش با محیط اطرافش ایجاد کند.
برنامه خانه مطالعه موردی
برنامه خانه مطالعه موردی ایده ای بود که توسط سردبیر Art حمایت شد
معماران مشهوری مانند ری و چارلز ایمز و ریچارد نوترا خانه هایی را برای این پروژه طراحی کردند. سیصد و پنجاه هزار بازدید کننده از این خانه های مدرن اواسط قرن بازدید کردند و طرح ها را محبوب کردند و شهرت طراحان خود را تثبیت کردند.
خانه صحرای کافمن
ریچارد نوترا خانه کافمن را در سال 1946 طراحی کرد. این خانه در شهر پالم اسپرینگز، که یکی از بزرگترین مجموعه های خانه های مدرن حفظ شده در اواسط قرن را دارد، اقامت دارد.
خانه صحرای کافمن دارای دیوارهای فلزی و فضاهای بیرونی سایه دار است تا از آب و هوای گرم بیابان نهایت استفاده را ببرد. خانه همچنین دارای سقفی مسطح و بیرونی کم رنگ است تا با محیط طبیعی ترکیب شود.
خانه ادیت فارنسورث
لودویگ میس ون در روهه خانه ادیت فارنزورث را به عنوان یک خلوتگاه یک اتاقه در حومه روستایی نزدیک شیکاگو طراحی و ساخت. او ساختار بیرونی را بین سال های 1945 و 1951 تکمیل کرد.
این خانه دارای پنجره های شیشه ای از کف تا سقف با دو دال افقی است که کف و سقف را تشکیل می دهند. دال سوم شناور تراس را تشکیل می دهد که فضاهای داخلی را با دنیای طبیعی متصل می کند.
خانه شیشه ای فیلیپ جانسون
خانه شیشه ای که توسط فیلیپ جانسون طراحی و در سال 1949 تکمیل شد، به دلیل ساختار ساده و ارتباط با دنیای طبیعی مورد احترام است. او تقسیمات خانه را برای اتاق خواب و حمام توسط یک دیوار کوتاه حفظ کرد و کل خانه را به یک اتاق تک نگه داشت.
خانه شیشه ای در سال 1997 به عنوان یک بنای تاریخی ملی اعلام شد.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
