هزینه های ارزیابی خانه هزینه هایی است که برای تعیین ارزش بازار فعلی ملک به یک ارزیاب دارای مجوز پرداخت می شود. در صورت دریافت وام مسکن، وام دهنده شما به ارزیابی خانه نیاز دارد. میانگین هزینه یک ارزیابی خانه 500 دلار است. در اینجا آنچه باید در مورد ارزیابی بدانید آمده است.
چرا به ارزیابی خانه نیاز دارید
ارزیابی خانه، ارزش بازار منصفانه یک ملک را تعیین می کند. وام دهندگان قبل از تایید وام مسکن از آنها می خواهند تا بیشتر از ارزش یک خانه وام ندهند. موارد احتمالی ارزیابی که به خریداران اجازه می‌دهد از معاملات با سپرده‌های پولی جدی خود عقب نشینی کنند، با وام‌های مسکن استفاده می‌شوند. در حالی که یک خریدار مجاز است در صورت وجود شکاف ارزیابی، از آن عقب نشینی کند، ممکن است تصمیم بگیرد که قیمت کمتری را با فروشنده که مطابق با ارزش بازار منصفانه ارزیابی شده ملک باشد، مذاکره کند.
آنچه در هزینه ارزیابی خانه گنجانده شده است
هزینه ارزیابی هزینه زمان و تخصص ارزیاب را پرداخت می کند. ارزیاب شخصاً برای انجام بازرسی ارزیابی به منزل مراجعه می کند. ارزیابی ها شامل موارد زیر می شود:
پیاده‌روی اتاق به اتاق برای قضاوت در مورد شرایط اولیه خانه گشت ملکی برای قضاوت در وضعیت بیرونی ارزیابی جذابیت محدود ارزیابی ویژگی‌های ویژه ارزیابی طرح‌بندی و متراژ مربع ارزیابی ارتقاء و بهبود تأیید وضعیت تک‌خانواده نقل‌قول‌هایی برای ایمنی یا سلامت تخلفات
در مرحله بعد، ارزیاب خانه را در رابطه با بازار محلی فعلی ارزیابی می کند. با استفاده از املاک محلی قابل مقایسه که در 90 روز گذشته فروخته شده اند، ارزیاب ارزش بازار منصفانه را برای خانه تعیین می کند.
میانگین هزینه ارزیابی خانه
هزینه های ارزیابی حرفه ای توسط قانون اصلاحات Dodd-Frank Wall Street و قانون حمایت از مصرف کننده در سال 2010 تنظیم می شود. طبق قانون، حق الزحمه یک ارزیاب باید معقول و متعارف بر اساس قیمت گذاری در بازار داخلی باشد. متوسط هزینه ارزیابی برای یک خانه تک خانواده در ایالات متحده بین 300 تا 500 دلار است. هزینه ارزیابی در مناطقی که هزینه های زندگی بالاتری دارند می تواند به 500 تا 800 دلار برسد. بزرگترین عوامل موثر بر هزینه برای ارزیابی عبارتند از:
اندازه ملک: زمان اضافی مورد نیاز برای ارزیابی یک ملک بزرگ، قیمت ارزیابی را افزایش می دهد. وضعیت: خانه‌هایی که آسیب‌ها و مشکلات زیادی دارند به زمان و تلاش بیشتری از ارزیاب نیاز دارند. Comps های موجود: خانه های ایزوله ممکن است به زمان های ارزیابی طولانی تری نیاز داشته باشند زیرا ویژگی های مشابه کمتری برای داده کاوی در دسترس است. ارزیابی املاک منحصر به فرد، سفارشی یا تاریخی ممکن است گران‌تر باشد، زیرا ارزیاب‌ها نمی‌توانند به راحتی به ویژگی‌های "comp" برای تعیین ارزش مراجعه کنند. زمان سال: پوشش برف، یخ و سایر شرایط فصلی می‌تواند دسترسی به بخش‌هایی از ملک را برای ارزیابان چالش‌برانگیز کند.
بر خلاف سایر متخصصان مورد استفاده برای خدمات بسته شدن، خریدار لزوماً نمی‌تواند برای ارزیاب «خرید» شود. قوانین فدرال، خریداران و فروشندگان را از انتخاب ارزیاب خود باز می دارد. انتخاب ارزیاب کار وام دهنده است.
با توجه به قوانینی که وام دهندگان را از وابستگی به ارزیاب‌ها منع می‌کند، اکثر شرکت‌های وام مسکن از شرکت‌های ارزیابی شخص ثالث با فهرست طولانی ارزیاب‌های معتبر و دارای مجوز استفاده می‌کنند.
اعتبار ارزیاب حرفه ای را می توان با استفاده از فهرست ثبت ملی فدرال تأیید کرد.
خریدار هزینه های ارزیابی خانه را پوشش می دهد
در حالی که ارزیابی ها توسط وام دهندگان وام مسکن سفارش داده می شود، خریداران خانه هزینه ها را پوشش می دهند. هزینه های ارزیابی عموماً به عنوان بخشی از هزینه های بسته شدن خریدار محاسبه می شود. بر اساس قوانین وام دهنده شما، هزینه می تواند قبل از بسته شدن یا در زمان بسته شدن پرداخت شود.
هزینه های ارزیابی چه چیزی را پوشش نمی دهد
خریداران برای مشاوره به ارزیاب ها پول نمی دهند. در نظر گرفته شده است که یک ارزیاب یک شخص ثالث حرفه ای 100٪ بی طرف باشد. کار آنها فقط تعیین ارزش بازار منصفانه خانه بر اساس داده ها است. آنها مجاز به ارائه مشاوره در مورد تصمیم خریدار برای خرید خانه نیستند. آنها همچنین نمی توانند نظر خود را در مورد قیمت درخواستی فروشنده در مقابل ارزش بازار بیان کنند.
در حالی که یک ارزیاب مجاز است در طول فرآیند ارزیابی با فروشنده و نماینده آنها صحبت کند تا اطلاعاتی در مورد یک ملک به دست آورد، آنها از طرف فروشنده کار نمی کنند.
یک بازرس خانه به طور جداگانه پرداخت می شود
یافته های ارزیابی نباید به جای گزارش واقعی بازرسی خانه از یک بازرس خانه دارای مجوز استفاده شود. در حالی که وام‌دهندگان وام مسکن معمولاً بازرسی خانه را اجباری نمی‌کنند، اما به شدت توصیه می‌شوند زیرا بینش‌های مهمی را در مورد مسائل مربوط به ساختار، پایه یا سیستم‌های اصلی خانه به خریداران می‌دهند. میانگین هزینه بازرسی خانه در سراسر کشور بین 400 تا 600 دلار است.
برخلاف ارزیاب خانه، بازرس خانه توسط خریدار انتخاب می شود.
پس از ارزیابی
وام دهنده طبق قانون موظف است ارزیابی را حداقل سه روز قبل از تاریخ بسته شدن برنامه ریزی شده ارائه دهد تا به خریدار اجازه دهد تا آن را به دقت بررسی کند.
بر اساس قوانین اداره حمایت مالی مصرف کننده (CFPB)، وام گیرندگان می توانند یک نسخه رایگان از گزارش ارزیابی خانه دریافت کنند. آنها همچنین حق دریافت کپی از اسناد مورد استفاده برای ارزش گذاری را دارند.
پرداخت برای بیش از یک ارزیابی
گزارش های ارزیابی که برای واجد شرایط بودن وام مسکن استفاده می شود برای 120 روز خوب است. اگر یک ارزیابی منقضی شود زیرا خریدار و فروشنده به موقع بسته نمی شوند، وام دهنده ممکن است به هزینه خریدار نیاز به ارزیابی دوم داشته باشد.
اگر ارزیابی به حدی پایین بیاید که اجازه نمی دهد معامله همانطور که در نظر گرفته شده است پیش برود، خریدار ممکن است از وام دهنده درخواست کند که یک ارزیابی دوم را سفارش دهد. در صورت موافقت وام دهنده، ارزیابی دوم به خریدار پرداخت می شود. در حالی که ارزیابی های نادرست نادر است، شرایط سریع بازار، یک ملک منحصر به فرد، یا یک ارزیاب بی تجربه می تواند نتایج ارزیابی را تغییر دهد.
خریدارانی که برای اولین بار خانه خریداری می کنند باید حداقل 500 دلار اضافی در هزینه های بسته شدن برای محاسبه هزینه های ارزیابی لحاظ کنند. وام دهنده شما ارزیابی را از طرف شما برنامه ریزی می کند. اگر قصد خرید خانه با پول نقد را دارید، می توانید از ارزیابی چشم پوشی کنید تا پیشنهاد خود را برای فروشنده جذاب تر کنید. با این حال، این شما را در معرض خطر پرداخت اضافی برای خانه قرار می دهد.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
