گیاهان مهاجم زیبایی حیاط شما را از بین می برند، کار اضافی ایجاد می کنند و برای خلاص شدن از شر آنها هزینه زیادی صرف می شود. برخی مانند قاصدک ها به عنوان داوطلب ظاهر می شوند. دیگران – مانند خولان – به دلیل ظاهرشان توسط صاحبان خانه کاشته می شوند و می توانند حیاط را تسخیر کنند. تعداد کمی مانند پیچک انگلیسی برای انسان و حیوانات خانگی سمی هستند.
در اینجا برخی از بدترین متخلفان و نحوه خلاص شدن از شر آنها آورده شده است.
قاصدک ها
قاصدک ها در ایالات متحده مهاجم تلقی نمی شوند زیرا برخی از گونه ها بومی هستند. برخی دیگر از اروپا و آسیا آمده اند. به عنوان علف هرز تعیین شده است.
ریشه ی طولانی حذف کامل را دشوار می کند. ریشه ریشه می تواند تا سه فوت رشد کند. هر قسمتی از ریشه که در زمین باقی بماند دوباره جوانه می زند. سر دانه های کرکی به راحتی توسط باد یا روی خز حیوانات پخش می شود. یک گیاه می تواند تا 20000 بذر زنده تولید کند.
هنگامی که گیاهان برای اولین بار ظاهر می شوند، آنها را حفر کنید. وقتی گیاه جوان است و زمین مرطوب است، حذف کل ریشه آسان تر است. اگر مطمئن نیستید که همه ریشه ها را گرفته اید، برای جلوگیری از رشد مجدد، کمی علف کش مخصوص قاصدک را داخل سوراخ اسپری کنید.
علف کش های پهن برگ حاوی 2،4-D، dicamba یا MCPP را روی گیاهان منفرد و آلودگی های بزرگتر اسپری کنید. آنها به علف آسیب نمی رسانند اما می توانند گل ها و سایر گیاهان برگ دار را بکشند. کشیدن 2،4-D روی یک یا دو برگ منفرد قاصدک در هر بوته برای از بین بردن آن کافی است. این روش از رشد پهن برگ اطراف محافظت می کند.
علف کش ها دانه های قاصدک را از بین نمی برند. هر ضربه ای که به حیاط شما وارد شود احتمالاً جوانه می زند و باید همانطور که ظاهر می شود با آن برخورد کرد.
کواک گراس
کواک گراس اغلب به عنوان چمن نیمکت، سر مدوسا، و چمن تکان دهنده در میان نام های دیگر شناخته می شود. بومی اروپا، شمال آفریقا و آسیا است. کنترل آن دشوار و حذف آن تقریبا غیرممکن است.
در لیست محدود بذر علف های هرز مضر USDA. در تمام آمریکای شمالی رایج است. ریزوم های بلند که علف های هرز را پخش می کنند. قطعات ریشه را برش دهید دوباره رشد می کنند. از طریق تولید بذر نیز تکثیر می شود.
با احترام: freepik.com
حذف کامل علف‌های کواکی با حفاری دشوار است. گیاهان تثبیت شده دارای ریزوم هایی به طول تا دو فوت هستند. هر قطعه ای که حذف نشود می تواند دوباره رشد کند. حفر مداوم و مداوم علف های هرز را کنترل می کند اما معمولاً آن را از بین نمی برد. شخم زدن یک شمشیر دولبه است. ریزوم هایی را می کشد که می توان آنها را جدا کرد، اما همیشه تکه ها و تکه هایی از خود باقی می گذارد که دوباره جوانه می زنند.
علف کش های پیش رویشی موثر نیستند زیرا علف های مرغ از طریق آنها رشد می کنند. هیچ علف کشی به طور خاص آن را کنترل نمی کند. گلایفوسیت غیر انتخابی است. این گیاه علف‌زار را می‌کشد – گاهی پس از استفاده مکرر – اما در صورت اسپری بیش از حد گیاهان اطراف را نیز می‌کشد.
بهترین دفاع در برابر علف چمن، چمن ضخیم سالم است که علف های هرز را خفه می کند و از جوانه زدن جلوگیری می کند.
Canada Thistle
خار کانادایی – که با نام‌های خار صحرایی، خار ذرت و خار خزنده نیز شناخته می‌شود – بومی اروپا است و در دهه 1600 وارد آمریکای شمالی شد.
در 43 ایالت به عنوان یک علف هرز مضر مهاجم فهرست شده است. به بیش از 20 پارک ملی حمله کرده و گیاهان بومی را سرکوب کرده است. اگر کنترل نشود، مزارع، باغ ها و حیاط ها را اشغال می کند. یکی از مهاجم ترین علف های هرز. سیستم ریشه ای گسترده که دوباره رشد می کند. چندین غلاف بذر در هر بوته. سر بذرهای کرکی بالغ به مسافت های طولانی توسط باد حمل می شوند.
کندن خار کانادا تنها در صورتی موثر است که کل سیستم ریشه را حذف کنید. هر قسمت کوچکی از ریشه در سال بعد دوباره رشد می کند. کشت باعث افزایش قطعات ریشه می شود. چمن زنی بذرها را پخش می کند. گلایفوسیت خیلی موثر نیست.
گیاهان را با 2،4-D اسپری کنید یا از یک برس برای پوشاندن چند برگ با علف کش استفاده کنید. (مسواک زدن از کشتن گیاهان اطراف توسط اسپری بیش از حد جلوگیری می کند.) گیاه همراه با بیشتر سیستم ریشه می میرد. به طور منظم منطقه را بررسی کنید و در اوایل سال هر گونه رشد مجدد را درمان کنید. ثابت قدم باشید و در نهایت می توانید آلودگی را از بین ببرید.
بنفشه های وحشی
گل های بنفش وحشی زیبای بنفش بسیار جذاب هستند – تا زمانی که حیاط و تخت گل های شما را اشغال کنند. کنترل آنها یا کشتن آنها معمولاً سالها تلاش می کند. بنفشه وحشی بومی آمریکای شمالی است.
با استفاده از دانه ها، ریزوم ها و پیازهای ریشه تولید مثل کنید. دانه ها مورچه ها را جذب می کنند که آنها را به مکان های جدید می برند. برگ‌ها و گل‌ها خوراکی هستند و مورد استفاده دارویی قرار می‌گیرند، اما ریشه، میوه و دانه‌ها سمی هستند. برگ ها در بهار و تابستان مومی شکل هستند و علف کش ها را به راحتی جذب نمی کنند. تشکیلات ریزوم گسترده اثربخشی علف کش را کاهش می دهد.
ممکن است هرگز از شر بنفشه های وحشی خلاص نشوید، اما راه هایی برای کنترل آنها وجود دارد. در بهار آنها را تا سطح زمین برش دهید و محل را با مقوا و مالچ بپوشانید. اسپری نقطه ای با گلایفوسیت آنها را کند می کند اما آنها را از بین نمی برد – مانند سایر گیاهان. درخواست های مکرر ضروری است.
بنفشه‌های وحشی را می‌توان حفر کرد، اما اگر ریشه‌ها و ریزوم‌ها به‌طور کامل حذف نشوند، سال بعد دوباره ظاهر می‌شوند. چمن های سالم ضخیم از ریشه زدن بنفشه وحشی جلوگیری می کند.
ازگیل وحشی
ازگیل وحشی – که به نام ازگیل سمی نیز شناخته می شود – مهاجم و خطرناک است. این گیاه بومی اروپا و آسیا است و برای ریشه های خوراکی آن به آمریکای شمالی آورده شده است. از آن زمان در سراسر قاره گسترش یافته است.
در چندین ایالت به عنوان یک علف هرز مهاجم و مضر در نظر گرفته می شود. باعث ایجاد بثورات و تاول های جدی در پوست انسان و افزایش حساسیت به نور خورشید می شود. شیره آن سمی است – به خصوص برای حیوانات خانگی که ممکن است گیاه را بجوند یا لیس بزنند. تا 4 سال در خاک زنده می ماند.
هجوم های کوچک را می توان حفر کرد. کل ریشه ریشه باید برداشته شود وگرنه دوباره رشد خواهد کرد. هر چند هفته یکبار بازرسی کنید و به کندن آنها ادامه دهید. گلایفوسیت یا آمین 2,4-D (ویژه ازگیل وحشی) که روی برگ ها اسپری می شود گیاه را از بین می برد. قبل از گلدهی و تشکیل دانه اسپری کنید. گیاهان ازگیل وحشی هر سال دوباره ظاهر می شوند تا زمانی که تمام بذرهای باقی مانده جوانه بزنند.
ازگیل وحشی را بسوزانید یا کمپوست نکنید. بگذارید حداقل یک هفته در کیسه های پلاستیکی در بسته خشک شود، سپس آنها را در محل دفن زباله بیندازید.
چمن زنی از شر ازگیل وحشی خلاص می شود. اوایل سال آن را برش دهید و ماشین چمن زنی خود را تمیز کنید تا از پخش شدن دانه ها جلوگیری کنید. باید سالیانه قطع شود تا زمانی که بذری باقی نماند. اسپری های علف کش گیاهان در حال رشد را از بین می برند اما دانه ها را از بین نمی برند. ازگیل وحشی باید هر سال سمپاشی شود تا زمانی که بذرها جوانه نزنند.
خولان
خولان به راحتی از نظر نور، مواد مغذی و رطوبت از گیاهان بومی رقابت می کند. در ابتدا به عنوان پرچین استفاده می شد، به سرعت گسترش می یابد و یک گیاه مهاجم است. بسیاری از حوزه های قضایی در حال انجام تلاش های هماهنگ برای ریشه کنی خولان هستند.
در بسیاری از ایالت های شمالی و مرکزی به عنوان مهاجم ذکر شده است. خود بذری. بذرها نیز پس از خوردن میوه توسط پرندگان پخش می شود. هیچ حشره ای به آن حمله نمی کند. هیچ بیماری گیاهی شناخته شده ای آن را آلوده نمی کند. به سرعت گسترش می یابد و زیستگاه حیات وحش را تهدید می کند. به عنوان میزبان برای تاج قارچ زنگ و شته های سویا عمل می کند.
معمولاً چندین سال طول می کشد تا خارپشت را به طور کامل از حیاط خود حذف کنید. گیاهان کوچک – تا قطر 1 اینچ – را می توان با دست بیرون کشید. هر چیزی بزرگتر را نزدیک زمین ببرید و علف کش گلایفوسیت یا تریکلوپیر را ظرف 30 دقیقه بمالید. علف کش را می توان روی برگ گیاهان کوچکتر نیز اسپری کرد. برای کشتن گیاه به داخل ریشه کشیده می شود.
یک گله بز می تواند خولان را در کوتاه مدت از بین ببرد. هر کسی بز یا دارایی ندارد که آنها را در خود نگه دارد.
بذرها تا پنج سال زنده می مانند. از هر روشی که استفاده می کنید، برای سال ها برای مقابله با رشد مجدد خولان آماده باشید.
ویستریا چینی
ویستریا چینی در سال 1816 وارد ایالات متحده شد و به عنوان یک گیاه زینتی مورد استفاده قرار گرفت. بیش از 50 سال عمر می کند.
حداقل در 19 ایالت و برخی از پارک های ملی مهاجم در نظر گرفته شده است. با تبدیل شدن به شکاف ها و سوراخ ها باعث آسیب ساختمان می شود. دور تنه درختان و شاخه‌ها محکم می‌پیچد – در نهایت به کمربند بسته می‌شود و میزبان را می‌کشد. با انکار نور خورشید و خفه کردن، پوشش گیاهی بومی را از بین می برد.
موثرترین گزینه ترکیبی از برش و کاربرد شیمیایی است. انگور را نزدیک به ریشه ببرید و تریکلوپیر یا گلایفوسیت را روی تنه بمالید. علف کش به سیستم ریشه منتقل می شود و در عرض یک هفته کل گیاه را می کشد. سپس می توانید ریشه ها را بدون ترس از رشد مجدد حفر کنید. علف‌کش‌ها را می‌توان روی برگ‌ها اسپری کرد تا ریشه‌ها را از بین ببرد، اما معمولاً برای از بین بردن کامل گیاهان به چندین کاربرد نیاز دارد.
گیاهان کوچکتر و هجوم ها را می توان با دست بیرون کشید. شما همچنین می توانید آنها را حفاری کنید. هر دو روش به برش و/یا کندن مکرر نیاز دارند زیرا تکه‌هایی از ریشه باقیمانده جوانه می‌زنند. گیاهان بریده شده را کیسه کنید و دور بیندازید.
پیچک انگلیسی
پیچک انگلیسی گیاهی زیبا است که به عنوان پوشش زمین و تاک کوهنوردی استفاده می شود. بومی اروپاست و با مهاجران اولیه وارد آمریکای شمالی شد.
تهاجمی می شود. کنترل کردن آن دشوار است. پوشش گیاهی بومی را خفه می کند و درختانی را که هجوم می آورد می کشد. حامل سوختگی برگ باکتریایی است که برخی از گونه های درخت را از بین می برد. در بسیاری از ایالت های شرقی مهاجم و یک علف هرز مهاجم مضر در شمال غربی اقیانوس آرام در نظر گرفته می شود. برگ ها و توت ها حاوی گلیکوزید هدرین هستند – ماده ای سمی که باعث اسهال، تب، ضعف عضلانی و کما از جمله علائم دیگر می شود.
اگر به عنوان پوشش زمین رشد می کند، آن را کوتاه کنید، یک علف کش بمالید و سپس روی آن را با 3 اینچ مالچ بپوشانید. شما باید هوشیار باشید و این روند را چندین بار تکرار کنید. هر ذره ای از ریشه یا پیچک باقیمانده دوباره رشد می کند.
برای حفظ هر گونه درخت یا ساختار خانه خود، پیچک را در حدود ارتفاع کمر قطع کنید. بخش کوهنوردی را پایین بکشید، کیسه کنید و آن را دور بریزید. علف کش گلایفوسیت را روی کنده باقی مانده بمالید. هنگامی که کنده و بیشتر ریشه ها مردند، آنها را بیرون بکشید و دور بیندازید.
پریوت
بیش از 50 نوع پریوت وجود دارد. آنها پرچین های بسیار خوبی می سازند اما کنترل آنها پس از ایجاد مشکل است.
بسیار تهاجمی گونه های بومی را ازدحام می کند. تصرف جنگل‌ها در شرق ایالات متحده. بیشه های متراکم با تنه های متعدد تشکیل دهید. توت های زیادی تولید کنید. دانه هایی که توسط پرندگان پخش می شوند. ریشه کن کردن خیلی سخته دام چینی و ژاپنی در بسیاری از ایالت ها یک گونه مهاجم در نظر گرفته می شود.
گیاهان کوچک را می توان بیرون کشید – از جمله ریشه. گیاهان بزرگتر را می توان قطع کرد و ریشه ها را بیرون آورد. قطع مداوم رشد مجدد در نهایت ریشه را می کشد. برای حذف واقعاً مؤثر، کنده را از سطح زمین جدا کنید و یک علف کش را روی کنده بمالید.
سمپاشی برگ گیاه با گلایفوسیت (Roundup) معمولاً باعث از بین رفتن گیاه و ریشه می شود. اگر همه چیز را از بین نبرد، ممکن است نیاز داشته باشید که یک سال دیگر از درمان استفاده کنید. پس از مردن گیاهان، درخت و ریشه را بردارید. (استفاده از گلایفوسیت در برخی ایالت ها و کشورها ممنوع است. WHO آن را یک سرطان زای احتمالی برای انسان می داند.)
زرشک
چندین گونه زرشک وجود دارد – زرشک ژاپنی، زرشک چینی، زرشک کره ای، زرشک آمریکایی و زرشک اروپایی. آنها به باغ ها زیبایی می بخشند و می توان از آنها برای بهبود سلامتی، تهیه مربا و طعم دادن به غذاها استفاده کرد. آنها همچنین عبارتند از:
در چندین ایالت به عنوان یک گونه مهاجم در نظر گرفته می شود. قبل از خرید، قوانین محلی را بررسی کنید. کنه هایی را که می توانند بیماری لایم را گسترش دهند تشویق کنید. گیاهان محلی خارج از رقابت قارچ زنگ ساقه سیاه به طور متناوب بین محصولات زرشك و غلات جایگزین می شود. اعمال جنسی خود را در گیاه زرشک کامل می کند. USDA دهه ها را صرف ریشه کنی زرشک وحشی کرده است. پس از دهه‌ها ریشه‌کنی، کانادا واردات گیاهان زرشک را در سال 1966 ممنوع کرد. اکنون تعداد کمی از گونه‌ها را مجاز می‌داند.
گونه های غیر تهاجمی زرشک – مانند Crimson Cutie و Lemon Glow – در دسترس هستند.
زمانی را انتخاب کنید که توت نداشته باشد. شاخه های بزرگتر – سپس تنه اصلی را قطع کنید. کنده باقی مانده را با علف کش درمان کنید. کنده ریشه را حفر کنید. هیچ بخشی از ریشه ها باقی نگذارید زیرا دوباره رشد می کنند. به طور منظم منطقه را بررسی کنید و جوانه ها را بیرون بیاورید.
این لیستی از برخی از بدترین گیاهان مهاجم است. به هیچ وجه کامل نیست. ده ها گیاه مهاجم در آمریکای شمالی وجود دارد که خطرناک، مهاجم یا آزاردهنده هستند. تجربه شخصی شما با گونه های دیگر ممکن است بدتر باشد.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
