
من همیشه ظاهر فرش در اتاق غذاخوری را دوست داشتم. چیزی در مورد گرافیک روی زمین که در برابر (یا برای منحرف کردن؟) استحکام میز و صندلی، من را خوشحال می کند. با این حال، به عنوان مادر چهار فرزند خردسال، به فرش های اتاق ناهارخوری با نگاهی انتقادی نگاه کردم. آیا آنها می توانند آب انگور ریخته شده را به خوبی کنترل کنند؟ آیا شادی های شکسته شده امروز صبح (یا، صادقانه بگوییم، دیروز) را خواهید دید؟ آیا لکه یک توت فرنگی خطاکار برای همیشه با ما زنده خواهد ماند؟
پس از کمی مطالعه، فکر میکنم داشتن بچه و فرش شیک برای اتاق ناهارخوری کاملاً غیرممکن نیست، اگر دومی عاقلانه انتخاب شود.
یک فرش طرح دار سنتی می تواند به تعریف یک فضا کمک کند، به آن پیتزا بدهد و یک طرح رنگی زنده ایجاد کند.
فرش ایرانی مانند این یک انتخاب عالی برای یک فرش بچه پسند و در عین حال غیر نوجوان در اتاق غذاخوری است. غالباً فرشهای ایرانی دارای بیشترین نقش و نگار در مرکز و لبههای فرش هستند که (بسته به اندازه فرش و تناسب آن با میز) برای پوشاندن حوادث ناگوار منطقه غذاخوری مفید است. رنگ های موجود در این فرش روشن است، اما زیاده روی نمی کند. آنها بدون اینکه یک دیوا باشند شخصیت اضافه می کنند. و واقعاً فرش ایرانی به اضافه صندلی های لویی؟ کبریت ساخته شده در بهشت.
این فرش مدرن یک عنصر بازیگوش و غریب به این فضای رسمی اضافه می کند.
این اتاق ناهارخوری خنثی ممکن است از نظر پالت رنگ بسیار ابتدایی باشد، اما مطمئناً روی جزئیات سنگین است. سقف تیرهای جعبه، نرده صندلی، دیوارکوب، لوستر همگی فضای بزرگ را به سطحی دنجتر میآورند. اما از آنجایی که لبهها و سطوح سخت هستند (به استثنای آن صندلیهای مخملی زیبا)، فرش جزء مهمی در نرمتر کردن فضا از نظر بصری و صوتی است. الگوی معاصر به اندازه کافی شلوغ است که بتواند نشت های جزئی بچه ها را کنترل کند، اما هر چیزی خارج از دو رنگ در فرش احتمالاً برجسته است.
فرش رنگارنگ برای اتاق غذاخوری سفید
این فرش رنگارنگ به میخ روی سر ضربه می زند و باعث ایجاد حرکت و رنگ به فضای نسبتاً زاویه دار و خنثی می شود. توجه کنید که خود فرش چگونه در یک زاویه قرار گرفته است، تقریباً به گونه ای که انگار چرخش ها ذهن خود را دارند و در جایی که می خواهند دراز می کشند. (اگرچه من مطمئن هستم که قرار دادن بیشتر به بهینه سازی نمای پنجره زیبا برای مهمانان شام مربوط می شود تا با یک کودتای چرخشی بی جان…) فرش با رنگ های زیاد و طرح جالب خود، شواهد زیادی از غذاخوری بچه ها را استتار می کند.
فرش های الیاف طبیعی انتخابی فوق العاده برای یک اتاق غذاخوری سنتی هستند
فرش سیزال یک نقطه پرش عالی در یک اتاق غذاخوری خنثی است. حفظ رنگ در این اتاق خاص کلیدی است – در نتیجه حتی صندلی های ناهار خوری نامتناسب نیز به خانه می آیند. در فضایی تک رنگ، جایی که بافت باعث لذت و تعریف می شود، انداختن یک فرش بزرگ گرافیکی روی زمین بدون شک تعادل را به هم می زند. اگرچه یک فرش خنثی رنگ روشن در فضای ناهارخوری قلب مادری من را کمی عصبی میکند، اما سیزال که به راحتی تمیز میشود، راه خوبی است. اما فقط در صورتی که مجبور باشم. و فقط اگر با آن سگ شایان ستایش همراه باشد.
دکور چوب طبیعی
شاید فرش اصلاً راه حل نباشد… شاید یک حصیر بامبو این کار را انجام دهد، همانطور که مطمئناً در این فضا انجام می دهد. تمیز کردن بسیار آسان (پاک کردن آن!)، قابل تنظیم با رنگ، و جالب است، این پوشش کف هم از نظر زیبایی بصری و هم برای کودکان مناسب است. حالا اگر می توانستم انگشتان کره بادام زمینی آنها را از آن پرده ها دور نگه دارم…
منابع تصویر: 1، 2، 3، 4 و 5.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک