تعیین دقیق طراحی معاصر آسان نیست زیرا همانطور که از نام آن پیداست، همیشه در حال تغییر است. سیال بودن آن، آن را از طراحی مدرن جدا می کند، که به بازه زمانی ثابت از حدود دهه 1920 تا 1950 اشاره دارد. طراحی معاصر امروز مانند طراحی معاصر دهه 2030 نخواهد بود زیرا ریشه در لحظه دارد. اما، به طور کلی، طراحی معاصر اساساً نشان دهنده تغییر جهت از آداب و رسوم طراحی و دکوراسیون سنتی است.
در این مقاله قصد داریم نگاهی به 20 ویژگی مبلمان بیاندازیم که جای خود را در طراحی معاصر امروزی پیدا می کنند. البته، از آنجا که طراحی معاصر قطعات و قطعاتی را از دیگر دوره های دکوراسیون به عاریت گرفته است، پتانسیل التقاطی زیاد است. با این حال، اگر از یک قانون طراحی پیروی کنید که معتقد است باید آنچه را که دوست دارید انتخاب کنید، می‌توانید فضایی را در طراحی معاصر ایجاد کنید که سال‌های آینده آن را دوست دارید.
حال و هوای مدرن اواسط قرن.
اگرچه "مدرن" و "معاصر" کلماتی هستند که اغلب به جای یکدیگر در طراحی استفاده می شوند، اما دقیقاً یکسان نیستند. مدرن به یک دوره زمانی خاص (در واقع از اوایل تا اواسط قرن بیستم) اشاره دارد، در حالی که طراحی معاصر طراحی لحظه است. با این حال، در حال حاضر، این دو کلمه اغلب با هم استفاده می شوند، زیرا بسیاری از عناصر طراحی مدرن اواسط قرن – به ویژه مبلمان – در فضاهای معاصر گنجانده شده اند.
خطوط ساده و تمیز
در اثاثیه سنتی، هرچه عناصر با جزئیات بیشتر و آراسته تر باشند، قطعه مطلوب و لوکس تر خواهد بود. این لزوماً در مبلمان معاصر صدق نمی کند، اگرچه راحتی و کیفیت همچنان مهم هستند. طراحی‌های معاصر، کاملاً مانند طرح‌های مدرن اواسط قرن، شامل ساده‌سازی جزئیات و جنبه‌های تمیز ذاتی است.
منحنی های محدود
علیرغم تأکید بر رابطه افقی-عمودی، طراحی معاصر تعادل خود را با برخی تغییرات منحنی حفظ می کند. البته اینها تا حد زیادی حول اشکال هندسی ساده مانند امواج، دایره ها و استوانه ها می چرخند.
پروفایل های صاف
در کنار خطوط تمیز مبلمان معاصر، امروزه هواپیماهای صاف در طراحی معاصر ترجیح داده می شوند. جایی که تزیینات زمانی رایج بود، تغییر فعلی به سمت صورت های مبلمان بسیار ساده تر در صورت لزوم است.
بدون روکش و دامن
برای بیشترین تأثیر طراحی، مبلمان معاصر از روکش ها و دامن ها اجتناب می کند. این نوع جزئیات در واقع از خطوط تمیز و نمایه های چشمگیر خود قطعه می کاهد. برای حفظ تعادل اثاثیه، طراحی معاصر به طور کلی شامل چیزی کم آویز، مانند مبل یا میز قهوه، یا حتی برخی از میزهای انتهایی استوانه ای برای اضافه کردن کمی جاذبه در سطح زمین است.
اشکال منحصر به فرد
طراحی معاصر اغلب در سمت التقاطی این طیف رشد می کند. این عمدتاً به این دلیل است که ماهیت «معاصر» دائماً در حال تغییر است و جنبه‌های مختلفی از سبک‌ها، زمان‌ها و مکان‌ها را به خود جلب می‌کند. پس جای تعجب نیست که اثاثیه و اکسسوری های معاصر شامل اشکال منحصر به فرد هستند.
پرنیان بی نظیر.
تفاوت ظریفی بین "بی نظیر" و "بی نظیر" وجود دارد و طراحی معاصر هر دو را شامل می شود. در جایی که منحصربه‌فرد به سادگی می‌تواند به اصالت یا جنبه‌های غیرمعمول یک قطعه معین اشاره کند، قطعات معاصر با حال و هوای بی‌نظیر، دمدمی‌انگیز، زیبا یا عجیب‌وغریب را در بر می‌گیرند و آن را به شیک معاصر تبدیل می‌کنند.
نه گرم و نه سرد.
در جایی که طراحی سنتی به سمت عقب خم می‌شود تا تمام گرما و استقبالی را که اجسام بی‌جان می‌توانند از خود تراوش کنند، برجسته کند، طراحی مدرن تمایل دارد در طرف دیگر طیف اشتباه کند. با این حال، طراحی معاصر، هر دو پا را در هیچ یک از آن استخرها قرار نمی دهد، بلکه در فضای بین آنها آویزان است. نه بیش از حد شادی آور و نه سرد است. بلکه ممکن است این ترکیب محتاطانه اما دوستانه دیده شود.
هارمونی درون/خارج.
طراحی معاصر مفهوم محو کردن مرز بین مبلمان داخلی و خارجی را دوست دارد. به عنوان مثال، آنچه به طور سنتی "مبلمان ایوان" بود، اکنون به روشی پیچیده در فضای داخلی معاصر استفاده می شود. این نوع شورش‌های سبک‌شناختی به‌عنوان رهایی‌بخش و لذت‌بخش تلقی می‌شود.
فضای باز.
"طراحی معاصر آنچه را که وجود ندارد به همان اندازه که هست تجلیل می کند." طراحی معاصر مانند طراحی مدرن، مفهومی باز را در مبلمان خود در بر می گیرد. مقدار زیادی "فضای سفید"، چه درک شده یا واقعی، در مبلمان معاصر گنجانده شده است. قطعات ساق پا و با ظاهری مطبوع معمول هستند و با یک یا دو قطعه از مواد بصری کم ارتفاع متعادل می شوند.
فرش های استراتژیک
در حالی که طراحی معاصر اغلب کفپوش های خالی را ترجیح می دهد، این یک الزام نیست. فرش‌های منطقه‌ای معاصر به‌صورت استراتژیک برای تناسب با طراحی فضا انتخاب می‌شوند – آنها اغلب بافتی ساده یا طرح هندسی دارند. شبکه های کاشی فرش نیز یک گزینه محبوب معاصر هستند.
درخشش
سطوح صیقلی و براق روی مبلمان با طراحی معاصر کاملاً در خانه هستند. این ممکن است شامل هر نوع پرداختی مانند لاک، کروم، شیشه، فولاد، پلاستیک و بسیاری موارد دیگر باشد. انعکاس این مواد نور را در سراسر فضا منعکس می کند. مبلمان معاصر تمایل به ترکیب مواد مخلوط برای عمق و تنوع دارند. البته، درخشش باید با عناصر استراتژیک مانند چهره های مات یا شیشه های آجدار بافتی متعادل شود.
عناصر طبیعی
تزئینات، تزئینات، و تأکید بر روی مبلمان با طراحی معاصر ممکن است شامل عناصر طبیعی زیادی باشد. سنگ مانند چوبی مانند سرو یا صنوبر رایج است. این لمس‌های طبیعی بسط مفهوم پیوسته «بیرون را به داخل بیاورید» هستند و به نرم کردن صراحت اثاثیه معاصر کمک می‌کنند.
اثاثه یا لوازم داخلی ساده.
چاپ های رنگارنگ و دقیق روی قطعات روکش شده در طراحی معاصر با پارچه های جامد یا حداقل الگوهای ظریف جایگزین شده اند. این با ساده‌سازی مشغله‌های زیبایی‌شناختی که امروزه مطلوب است، مطابقت دارد.
هنر بزرگ و در عین حال ساده
برای تزئین دیوارهای لخت که عموماً فضاهای طراحی معاصر را همراهی می کنند، آثار هنری در مقیاس بزرگ اغلب انتخابی عالی هستند. برخی از گزینه‌های محبوب معاصر شامل دیوارهای هنری گالری ساده (مخصوصاً عکس‌های سیاه و سفید)، بوم‌های بدون قاب یا قاب تمیز، یا شاید یک یا دو قطعه تند.
خنثی های شهری
طراحی معاصر اساس خود را بر روی رنگ های خنثی پیچیده ای مانند سفید، کرم، بژ، قهوه ای مایل به زرد، خاکستری و مشکی بنا می کند. مبلمان معاصر اغلب از یک پالت رنگی تک رنگ یا مشابه در این رنگ‌های خنثی پیروی می‌کنند، در حالی که از خطوط تمیز و سطوح صاف آن برای جذابیت و تأکید بصری استفاده می‌کنند، اگرچه گاه به گاه «پاپ رنگ‌ها» در جایی که برای انرژی سبکی لازم است ترکیب می‌شود.
راحتی با کیفیت
در یک خانه معاصر به طور کلی، راحتی یکی از اولویت های اصلی در محدوده طراحی است. این امر در مورد مبلمان با طراحی معاصر نیز صادق است. تمیزترین کاناپه ها در فضای معاصر اگر فاقد فاکتور راحتی واقعی مورد نیاز ساکنان خانه باشند، کارایی ندارند.
منابع پایدار
همانطور که جهان به سمت اولویت دادن به پایداری و تجدید پذیری تغییر می کند، طراحی معاصر به طور ذاتی شامل این میل وجدانی می شود. مواد پایدار، از جمله، اما نه محدود به بامبو و پشم، نیز بسیار در مبلمان معاصر استفاده می شود.
یک احساس حداقلی
در دنیای امروز، جایی که "کمتر، بیشتر" در حال تبدیل شدن به روند است، مینیمالیسم به طراحی مبلمان معاصر نیز گسترش می یابد. اکسسوری‌ها و لهجه‌های مینیمالیستی بر مجموعه‌ها یا نمایش‌های بزرگ ترجیح داده می‌شوند. وینیت های تند، دوباره با فضای سفید فراوان، جای نمایشگاه های دکور پوشش دهنده را گرفته اند.
کیفیت بر کمیت
مطمئناً کیفیت بر کمیت نام بازی با طراحی معاصر است، هم در خود مبلمان و هم در ترکیب کل فضا. این دقیقاً با مانترا که کمتر است بیشتر مرتبط است. طراحی معاصر ترجیح می دهد یک صندلی تک و عالی در یک فضا داشته باشد تا دو مبل بی سلیقه.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
