خانه‌های مدیترانه‌ای که به‌خاطر نمای بیرونی گچ‌کاری سبک و سقف‌های کاشی گلی قرمزشان شناخته می‌شوند، یکی از اصلی‌ترین خانه‌های جنوب غربی ایالات متحده هستند.
تاریخچه سبک احیای مدیترانه ای
معماری مدیترانه از کشورهای حاشیه دریای مدیترانه از جمله ایتالیا، پرتغال و اسپانیا الهام می گیرد. سازندگان اصلی از مصالح محلی، از جمله خشت برای نمای بیرونی و کاشی های سفالی قرمز برای سقف استفاده می کردند.
این سبک در اواخر قرن نوزدهم به ایالات متحده گسترش یافت. معماران از طرح ویلاهای مدیترانه ای برای طراحی هتل ها و استراحتگاه های ساحلی استفاده کردند. این طرح ها با اوقات فراغت و ثروت همراه شد.
در اوایل قرن بیستم، سبک احیای مدیترانه ای برای اقامتگاه ها رایج شد و در دهه 1930 به اوج خود رسید. بسیاری از افراد مرفه در ایالت های جنوب غربی خانه های بزرگ و به سبک مدیترانه ای طراحی کرده بودند که امروزه نیز پابرجا هستند.
در فلوریدا، معمار ادیسون میزنر سبک احیای مدیترانه ای و سبک احیای استعماری اسپانیایی را رایج کرد. او بیشتر به خاطر طراحی باشگاه Everglade در پالم بیچ، فلوریدا در سال 1918 شناخته می شود.
در کالیفرنیا، معماران پل ویلیامز، سامنر اسپالدینگ و برترام گودهو به دلیل گسترش سازه های مدیترانه ای شناخته می شوند.
از آنجایی که طراحی مدیترانه‌ای از سبک‌های مختلف تأثیر می‌گیرد، مردم گاهی از آن به عنوان معماری استعماری اسپانیایی، نو مدیترانه‌ای و معماری احیای مدیترانه یاد می‌کنند.
ویژگی های کلیدی خانه های مدیترانه ای
خانه‌های به سبک مدیترانه‌ای ظاهری متمایز دارند، اگرچه ویژگی‌ها می‌توانند بر اساس منطقه متفاوت باشند. در زیر لیستی از ویژگی های معمولی خانه های به سبک مدیترانه ای واقع در آمریکا آورده شده است.
نمای بیرونی خانه های مدیترانه ای:
نمای بیرونی گچ بری (سفید، برنزه یا با رنگ گرم) سقف کاشی قرمز 1-2 طبقه بزرگ، اغلب مستطیلی شکل درهای قوسی دار پنجره مشبک بالکن های فرفورژه باغ ها یا فضاهای تفریحی بزرگ در فضای باز
فضای داخلی خانه های مدیترانه ای:
دیوارهای گچبری (سفید یا با رنگ گرم) درهای داخلی طاقدار کف کاشی یا چوب سخت تیرهای سقفی چوبی اکسپوز تمرکز روی منسوجات طبیعی
سبک اسپانیایی در مقابل معماری مدیترانه ای
خانه‌های اسپانیایی و مدیترانه‌ای دارای ویژگی‌های مشترکی هستند که تمایز آنها را سخت می‌کند. هر دو دارای نمای بیرونی گچبری، سقف های کاشی قرمز رنگ و تاکید بر منابع طبیعی هستند.
یک تفاوت اصلی این است که خانه های به سبک اسپانیایی کوچکتر و ساده تر هستند. در حالی که سبک مدیترانه ای برای خانه های بزرگ و عمارت اصلی است، خانه های به سبک اسپانیایی اغلب یک طبقه هستند.
همچنین، معماری مدیترانه‌ای دارای جزئیات بیشتری در نمای بیرونی است و معمولاً دارای شکل مستطیلی است. خانه های به سبک اسپانیایی اغلب دارای گنبدها و پنجره های دایره ای شکل هستند.
نمونه هایی از معماری معروف مدیترانه ای
در اینجا چند نمونه از خانه های مدیترانه ای و ویژگی های مشترک آنها را بررسی می کنیم.
عمارت هیز
عمارت هیز در سن خوزه، کالیفرنیا واقع شده است، ویلایی به سبک مدیترانه ای با مساحت 41000 فوت مربع و 64 اتاق. مالکان اصلی، خانواده هیز، این اقامتگاه را در سال 1905 برای اسکان سه خانواده ساختند.
در سال 1985 شهر سن خوزه عمارت را خرید و آن را به یک مرکز کنفرانس تبدیل کرد. عمارت هیز اکنون به یک هتل تبدیل شده است.
موزه و باغ ویزکایا
موزه و باغ ویزکایا محل سکونت سابق تاجر جیمز دیرینگ است که در سال 1922 ساخته شد. دارای ترکیبی از سبک مدیترانه ای و ویژگی های رنسانس ایتالیایی است که شامل باغ های رنسانس ایتالیایی چشمگیر است.
این عمارت اکنون یک موزه است که در میامی داد، فلوریدا فعالیت می کند. اعضا می توانند 32 اتاق تزئین شده و بیش از 10 هکتار باغ را مشاهده کنند.
Ca' d'Zan – موزه Ringling
Ca' d'Zan (به معنای خانه جان) یک عمارت التقاطی به سبک احیای مدیترانه است. این بنا که در سال 1926 در ساراسوتا، فلوریدا ساخته شده است، ویژگی های سبک معماری اسپانیایی، گوتیک، ریاناسیکانس ایتالیایی و موری را دارد. این ویلا اقامتگاه زمستانی غول معروف سیرک جان رینگلینگ بود.
Ca' d'Zan اکنون بخشی از موزه Ringling است که برای بازدید عموم در دسترس است.
بزرگ
اگرچه این خانه مملو از عظمت و تجمل است، اما با خطوط تیز، سطح کاستارد رنگ و سقف قرمز رنگ، سبک مدیترانه‌ای اصلی را دارد.
تفاوت های ظریف هنری
در اینجا نمونه ای از یک خانه مدیترانه ای با چرخش معاصر آورده شده است. روکش خاکستری با تزئینات سفید جلوه ای تازه به این خانه می دهد.
معماری مدیترانه ای محیط زندگی آرام و گرمی را ارائه می دهد. خانه ها فضاهای باز ارائه می دهند که محیط بیرون را با فضاهای داخلی متصل می کند.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
