معماری احیای گوتیک در اواسط قرن 18 در انگلستان توسعه یافت و در سراسر جهان گسترش یافت. معماری احیای گوتیک که با نام نئوگوتیک نیز شناخته می شود، بر اساس سبک های قرون وسطایی و رنسانس بود.
سبک نئوگوتیک در اوایل دهه 1890 با ظهور جنبش‌های هنر و صنایع دستی و مدرنیسم اولیه از بین رفت.
الهام بخش معماری احیای گوتیک
احیای گوتیک سینت پتروس آن پاولوسکرک – اوستنده، بلژیک
علاقه به سبک احیای گوتیک ناشی از فشارهای مذهبی و اجتماعی در انگلستان در اواسط قرن هجدهم بود. ترس از ماشین‌آلات جدید و جنبش‌های مذهبی ناسازگار غالب بود. این ترس ها به توسعه سبک احیای گوتیک کمک کرد، که قصیده ای از گذشته بود.
الهامات اولیه برای احیای گوتیک شامل علاقه به آرمان های رمانتیک قرون وسطی و رنسانس بود. این آرمان ها مربوط به جوانمردی و ایثار به وظیفه بود.
ویژگی‌های کلیدی معماری احیای گوتیک شامل ردیابی پنجره‌ها، شیشه‌های رنگی، پنجره‌های لانست، جزئیات نهایی، چوب‌کاری‌های تزئینی، قالب‌های هود، تصاویر مذهبی، و برج‌پردازی‌های برج است.
توسعه معماری احیای گوتیک
نمونه های محبوب معماری احیای گوتیک شامل قلعه ها و کلیساهای جامع از اواسط تا اواخر قرن 1700 است. این عناصر با انتشار مقاله ای توسط توماس ریکمن در سال 1817 به نام تلاش برای تبعیض از سبک های معماری انگلیسی بیشتر تعریف شدند.
این مقاله هنوز در سال 1881 منتشر، تجدید چاپ و خوانده می شد. این مقاله به رایج شدن سبک معماری احیای گوتیک در ساختمان های تجاری و مسکونی کمک کرد.
در سال 1820، معماران عناصر گوتیک را در ساختمان‌ها و املاک بزرگ برای ثروتمندان گنجاندند.
یکی از ایده آلیست های اولیه برای سبک گوتیک هوراس والپول بود. او کلبه خود را به عمارتی به نام تپه توت فرنگی – یکی از اولین نمونه های معماری احیای گوتیک – تبدیل کرد.
از دیگر نمونه‌های برجسته معماری نئوگوتیک در انگلستان، ساختمان‌های پارلمان و پردیس‌های دانشگاه‌های آکسفورد و کمبریج بودند. این سبک همچنین معماری گوتیک ویکتوریایی نامیده می شد که یکی از انواع معماری محبوب دوران ویکتوریا بود.
معماری احیای گوتیک در ایالات متحده
اولین معماری احیای گوتیک مسکونی در ایالات متحده، خانه ای بود که در سال 1832 توسط الکساندر جکسون دیویس طراحی شد. اسمش گلن الن بود. دیویس یک معمار برجسته بود و کتاب هایی را در ترویج سبک احیای گوتیک منتشر کرد. ایده ها و طرح های او در سراسر ایالات متحده برای کلیساها و خانه ها محبوبیت یافت.
بسیاری از اولین نمونه های معماری گوتیک احیا در ایالات متحده از سنگ استفاده می کردند. معماران بر سنگ تکیه می‌کردند، زیرا همان ظاهر قلعه‌های اروپای قرون وسطی را منعکس می‌کرد.
بعدها، با محبوبیت بیشتر ظاهر نئوگوتیک، سازندگان شروع به استفاده از موادی مانند آجر و چوب کردند.
افراد بیشتری از طرح‌های احیای گوتیک برای خانه‌های خود استفاده می‌کردند، اما بسیاری از این نمونه‌ها روستایی و در اجرا ساده هستند. کارشناسان ژانر جدید را گوتیک نجار یا گوتیک روستایی می نامند که از دهه 1840 تا 1860 محبوبیت داشت و در غرب تا دهه 1890 ادامه داشت.
معماران تا دهه 1940 به استفاده از طرح های گوتیک کارپنتر برای ساختمان های کلیسا ادامه دادند
حتی پس از اینکه ایده‌های معماری نئوگوتیک از مد افتاد، این سبک برای مدارس، کالج‌ها و دانشگاه‌ها در سراسر ایالات متحده محبوب باقی ماند. این سبک تلاشی برای ایجاد ظاهری از سن و تاریخ بود. این همچنین به عنوان "Collegiate Gothic" شناخته می شود و در دانشگاه هایی مانند Bryn Mawr، پرینستون و دانشگاه شیکاگو برجسته است.
عناصر معماری احیای گوتیک
معماری احیای گوتیک بسته به نوع ساختمان متفاوت به نظر می رسد.
برای نمونه های بزرگ، مانند قلعه ها و کلیساهای جامع، داشتن تمام عناصر گوتیک عالی معمول است. این ساختمان ها از ساختمان های چوبی مانند کلیساهای روستایی و خانه هایی با ظاهری اصلاح شده نئوگوتیک متمایز هستند.
ویژگی های معماری برای سازه های احیای گوتیک بالا
سنگ تراشی یا ساخت سنگ استفاده از نقوش در آجرکاری و/یا سنگ های چند رنگ تاکید بر خطوط عمودی قوی برای کشیدن چشم به سمت بالا خط سقف با شیب بلند با سقف های طاقدار استفاده از حکاکی های سنگی با پرندگان و گل ها دودکش های گروه بندی شده استفاده از پنجره های قوسی نوک تیز و درها استفاده از نقوش گوتیک مانند طاق، چهار ورق و طرح های سه ضلعی پنجره های سربی، الماسی و شیشه ای رنگی نقاشی ظریف بر روی پنجره ها و سقف ها رنگ غنی و نقوش قرون وسطایی در فضاهای داخلی
ویژگی های معماری برای سازه های گوتیک نجار
خط سقف با شیب بلند با شیروانی استفاده از پنجره‌ها و/یا درهای طاق نوک تیز تخته‌های چوب اره‌شده در لبه بام با طومارهای تزئینی پایه‌های ایوان حک‌شده یا تراش خورده تخته و سایدینگ چوبی
تفاوت بین معماری گوتیک و احیای گوتیک چیست؟
معماران معماری احیای گوتیک را بر اساس فرم قبلی گوتیک، که از قرن 12-16 شکوفا شد، بنا کردند. شباهت های زیادی بین این دو وجود دارد، اما به دلیل متفاوت بودن انواع ساختمان ها، جلوه های سبک ها متمایز است.
کلیساها و قلعه ها نمونه های اولیه معماری گوتیک هستند. آن‌ها دارای تکیه‌گاه‌های پرنده هستند تا وزن را پخش کنند و سقف‌های طاقدار، طاق‌های دنده‌ای، پنجره‌های قوسی نوک تیز، ردیابی سقف و پنجره‌های استادانه و پنجره‌های شیشه‌ای رنگی را امکان‌پذیر می‌سازند.
برخی از سازه های احیای گوتیک که به سبک بزرگ ساخته شده اند بسیاری از ویژگی های مشابه را دارند. با این حال، اکثر خانه‌های احیای گوتیک در ایالات متحده دارای فرم‌های گوتیک کارپنتر یا گوتیک روستایی هستند که به جای تکرار سبک معماری گوتیک قبلی، منعکس می‌شوند.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
