معماری Antebellum خانه‌های بزرگ آمریکای جنوبی را توصیف می‌کند که در اوایل قرن نوزدهم تا پایان جنگ داخلی در سال 1865 ساخته شدند.
Antebellum، به معنای قبل از جنگ، مفهوم متمایز خانه‌های بزرگی را دارد که به سبک نئوکلاسیک ساخته شده‌اند، مانند یونانی Revival. اما خانه‌های ضدآفتابی نیز وجود دارند که سبک‌های احیای گرجی، ایتالیایی و گوتیک دارند.
خانه‌ها و برده‌داری به‌سبک قبل از جنگ
معماری Antebellum به دلیل ارتباط آن با برده داری در جنوب میراث پیچیده ای دارد. صاحبان بسیاری از خانه‌های بزرگ به‌سبک پیش از جنگ، آنها را در مزارع ساختند که مردم را با استفاده از نیروی کارشان به بردگی می‌کشیدند.
برده داری ارتباط مستقیمی با تمام معماری های دوران قبل از جنگ ندارد. با این حال، مالکان این سازه‌ها را در یک زمینه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ساختند که در آن شهروندان برده‌داری در ایالات متحده را چشم پوشی کردند.
برده‌داری جنبه‌ای است که نمی‌توانیم آن را فراموش کنیم، حتی با توجه به سبک‌های معماری و تزئینی خانه‌های قبل از جنگ.
رشد معماری Antebellum
تاریخچه معماری پیش از جنگ پس از جنگ انقلابی در سال 1783 آغاز می شود، اما کارشناسان 1830-1860 را به عنوان "عصر طلایی" این سبک می دانند.
مهاجرت اروپا به ایالت های جنوبی بر علاقه به سبک های بزرگتر معماری تأثیر گذاشت. بسیاری از اروپایی ها پس از پایان جنگ های ناپلئونی در سال 1812 از اروپا گریختند تا به دنبال فرصت های اقتصادی جدید در ایالات متحده باشند.
بسیاری از مهاجران جدید در جنوب آمریکا از عصر صنعتی سرمایه گذاری کردند و به اندازه کافی پول به دست آوردند تا موقعیت بالاتری کسب کنند. طبقه جدید می خواستند ثروت خود را از طریق نمایشگرهای قدرتمند مانند خانه های بزرگ به نمایش بگذارند. بنابراین، آنها سبک معماری را بر اساس سنت های اروپا که نشان دهنده ثروت و قدرت بود، قرار دادند.
جنبش‌های معماری رایج در اروپا در این دوران، جنبش‌های کلاسیک بودند. با رشد عصر روشنگری، مردم به تقارن و سادگی در طرح های ساختاری خود برای نماد نظم، تعادل و عقلانیت ارزش قائل شدند.
ایده های انگلیسی خانه روستایی بر مهاجران اروپایی نیز تأثیر گذاشت. این خانه‌های روستایی دارای باغ‌های زیبا، نماهای رسمی و جزئیات ظریف بودند که نشان‌دهنده جایگاه مالک در جامعه بود.
یکی از نمونه‌های بارز خانه‌های ضدآفتاب، عمارت فرماندار قدیمی در Milledgeville، جورجیا است. چارلز کلاسکی این خانه را در سال 1839 طراحی کرد. کلاسکی یک مهاجر ایرلندی بود که به نیویورک آمد و در یک شرکت معماری آموزش دید.
کلاسکی این خانه ضدآفتاب را با نمای متقارن، ستون‌هایی به سبک یونی که از یک پدینت برآمده پشتیبانی می‌کنند و پنجره‌های بزرگ شش به شش طراحی کرده است. این خانه خانه بسیاری از مدیران اجرایی گرجستان بود و حتی در جنگ داخلی نیز نقش داشت. ژنرال ویلیام تی شرمن در سال 1864 در لشکرکشی خود به دریا از آن به عنوان مقر استفاده کرد.
افول معماری Antebellum
جنگ داخلی تأثیر قابل توجهی بر معماری پیش از جنگ، به ویژه خانه های به سبک مزرعه داشت. بسیاری از صاحبان دارایی و توانایی خود برای نگهداری از این خانه ها را از دست دادند.
برنامه ریزان شهری جدید برخی از این سبک معماری جنوبی را تخریب کردند تا راه را برای خانه های کوچکتر و کاربردی تر باز کنند. آنها عمارت های دیگر را به مدرسه، بیمارستان، ساختمان شهرداری و موزه تبدیل کردند. بسیاری از این موزه ها به دنبال نشان دادن گذشته پیچیده مردم برده شده و سبک معماری جالب هستند.
ویژگی های خانه های Antebellum
کارشناسان معماری خانه‌های پیش از جنگ را با ویژگی‌های متمایزشان مشخص می‌کنند. بسیاری از این ویژگی ها بازتاب معماری نئوکلاسیک است.
ویژگی های بیرونی
تقارن – نمای جلویی متقارن با تعداد متعادل پنجره، ستون‌های مساوی و توده‌های مساوی در دو طرف سقف – سقف شیبدار یا شیروانی با قرنیزهای تزئینی و قالب‌گیری در بالکن خط سقف – بسیاری از خانه‌ها دارای بالکن بودند که از لبه بیرونی پیروی می‌کرد. پنجره های خانه – پنجره های بزرگ و با فاصله یکسان باغ ها – باغ های رسمی اطراف که محیطی را برای طراحی خانه ایجاد کرده اند. ورودی – ورودی‌های مرکزی بزرگ در پشت و جلوی خانه ایوان‌ها – ایوان‌های سرپوشیده با یا بدون نرده برای استفاده از سایه و هوای خنک عصر. – گنبدهای کوچک در بالای خانه برای دکوراسیون و تهویه اندازه – چندین طبقه یا سطوح
ویژگی های داخلی
مقیاس – اندازه زیاد اتاق‌های داخلی با سقف‌های بلند و پنجره‌های بزرگ برای ایجاد سبکی رسمی و بزرگ راه پله – طرح‌های راه پله گسترده که سطوح را به هم متصل می‌کند و سبکی بزرگ به اتاق ورودی ارائه می‌کند. چیدمان – چیدمان اتاق رسمی با راهرو مرکزی و اتاق‌ها در هر طرف برای هر منظوری، از جمله کتابخانه‌ها، اتاق‌های غذاخوری و سالن‌ها تزئینات – جزئیات نئوکلاسیک، از جمله دیوارهای تزئینی، سقف‌های گچ‌کاری، قالب‌های تزئینی، و ستون‌های تزئینی داخلی پایان‌ها – تزئینات و تکمیل‌های چوبی استادانه، از جمله قالب‌سازی، پانل‌سازی، طرح‌های تزئینی کف و همچنین سنگ مرمر و گچ کاری
نمونه های ماندگار از خانه های قبل از جنگ
از 45000 خانه مزرعه ای که قبل از جنگ داخلی در جنوب وجود داشت، کمتر از 6000 خانه باقی مانده است. با این حال، از تعداد معدودی باقی مانده، بسیاری از آنها دارای جزئیات معماری متمایز هستند که آنها را نمادی از دوران می کند.
بارینگتون هال
بارینگتون هال یک خانه به سبک مزارع احیای یونانی در رازول، جورجیا است. ویلیس بال این خانه را برای بارینگتون کینگ طراحی کرد که به تأسیس شهر رازول کمک کرد.
این خانه دارای سبک کلاسیک احیای یونانی با خط سقف کم، نمای متقارن و ستون های جلویی بزرگ است. مالکان خانه را در اوایل دهه 200 به سارا وینر سپردند و او دو سال را صرف بازسازی خانه کرد. دارای بسیاری از اثاثیه و دارایی های خانواده سابق است. اکنون یک موزه فعال است.
خانه آرلینگتون
خانه آرلینگتون اقامتگاه خصوصی رابرت ای لی بود. در وسط گورستان ملی آرلینگتون قرار دارد. GWP Custis، پدر رابرت ای لی، خانه را بین سال های 1803-1818 ساخت.
این خانه دارای سبک کلاسیک احیای یونانی با شیروانی جلویی است که توسط ستون‌های بزرگ پشتیبانی می‌شود. سلینا گری یک فرد برده شده نسل دوم از خانه آرلینگتون بود. مورخان او را به خاطر ایمن نگه داشتن بسیاری از میراث خانوادگی در طول جنگ داخلی و فرزندانش را به خاطر کمک به بازسازی خانه با ارائه جزئیات در مورد خانه و اثاثیه اعتبار می دانند.
مزرعه ریپاویلا
مزارع ریپاویلا در اسپرینگ هیل، تنسی، دارای سبک احیای یونانی است. این خانه یک مزرعه تاریخی با یک مزرعه 1500 هکتاری بود که توسط مردم برده کار می شد.
معماران این خانه را در چند مرحله ساخته اند. مالکان خانه را بین سال‌های 1928-1932 بازسازی کردند و ویژگی‌های احیای استعماری را اضافه کردند. اکنون به موزه تبدیل شده و برای بازدیدکنندگان باز است.
مزارع خوشگل مید
جان هاردینگ در دهه 1820 به معماران دستور داد تا خانه ای به سبک فدرال قبل از جنگ بسازند.
این خانه یک سازه دو طبقه آجر قرمز با بال های متقارن یک طبقه است. در سال 1853، پسرش، ویلیام گیلز هاردینگ، خانه را به سبک احیای یونانی بزرگ و بازسازی کرد. او گچ بری را برای پوشش آجر قرمز و یک ایوان بزرگ با شش ستون آهکی دوریک اضافه کرد. امروزه این خانه به عنوان موزه، شراب سازی و رستوران فعالیت می کند.
استانتون هال
استنتون هال یکی از دکوراتیوترین عمارت‌های ضدسرخ است که تا عصر امروزی باقی مانده است.
این خانه یک ساختمان آجری سه طبقه است که طراحان برای تقلید از سنگ مرمر سفید معابد یونانی رنگ آمیزی و گچ کاری کردند. دارای یک رواق جلویی با ستون هایی است که شبیه معبد یونانی است. فضای داخلی به همان اندازه استادانه است که شامل سنگ مرمر ایتالیایی، منسوجات پاریسی، و لوسترهای شیشه ای و برنزی است. استانتون هال اکنون یک موزه و محل برگزاری رویدادها است.
میراث پیچیده معماری Antebellum
خانه های قبل از جنگ به دلیل زمانی که قبل از جنگ داخلی در ایالات متحده بودند، اهمیت تاریخی دارند. اما این سبک معماری میراث پیچیده ای دارد.
این خانه ها به عنوان بخشی از جنبش گسترده تر معماری احیای یونان، ارزش معماری قابل توجهی دارند. با این حال، برای بسیاری، این خانه ها نشان دهنده ظلم و ستم است که نماد قدرت بردگان است. بنابراین، بسیار مهم است که همه اعضای جامعه ما با میراثی که این ساختمان ها نشان می دهند به طور مداوم صحبت کنند.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
