معماری ویکتوریایی: تاریخچه سبک و ویژگی ها

معماری ویکتوریایی سبک ساختمانی است که در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا از 1837-1901 پدیدار شد. این طرح‌های بسیاری را شامل می‌شود، از جمله، احیای گوتیک، احیای ملکه آن، احیای رمانسک و امپراتوری دوم.

سبک تزئینی معماری ویکتوریایی واکنشی به طراحی های متقارن و ساده سازه های نئوکلاسیک و گرجی بود. معماران نیز به دلیل انقلاب صنعتی از آزادی و منابع بیشتری برخوردار بودند.

مورخان معماری ویکتوریایی را به افتخار ملکه بریتانیا ویکتوریا نامگذاری کردند، اما این سبک به یک سبک بین‌المللی تبدیل شد که در هر بخش از جهان نمایندگی دارد.

ظهور معماری ویکتوریایی

ملکه ویکتوریا پادشاهی طولانی مدت در انگلستان بود. صنعت معماری در دوره او بیش از هر دوره قبلی توسعه یافت. با این حال، معماران ساختارهای عصر ویکتوریا را به یک سبک خاص محدود نکردند. در عوض، آنها آزاد بودند که آزمایش کنند.

برخی از محبوب ترین انواع معماری به سبک ویکتوریا عبارتند از: احیای گوتیک، احیای تودور، ایتالیایی، ملکه آن، احیای رمانسک و امپراتوری دوم. کارشناسان این سبک ها را با تزئینات، عظمت و جزئیات دقیق مشخص می کنند.

انقلاب صنعتی در اواخر قرن هجدهم باعث رونق اقتصادی قابل توجهی شد. این رونق طبقه متوسط رو به رشد را قادر ساخت و تقاضا برای مسکن و توسعه شهری بیشتر را ایجاد کرد.

تولیدکنندگان به دلیل انقلاب صنعتی مواد جدیدی از جمله فولاد، شیشه و محصولات آهن را تولید کردند. معماران از این مواد مستحکم و بادوام برای ایجاد ساختمان های چند طبقه بزرگ استفاده کردند.

تولید انبوه خط مونتاژ امکان استانداردسازی محصولاتی مانند کاشی، آجر و گچ را فراهم کرد. استانداردسازی و تولید انبوه به معماران این امکان را می داد که مجتمع های ساختمانی بزرگی تولید کنند و به محبوبیت سبک های معماری ویکتوریایی کمک کرد.

معماری خانه به سبک ویکتوریایی

خانه های به سبک ویکتوریایی یکی از متنوع ترین خانه ها است زیرا شامل سبک های مختلفی است. بیشتر این سبک ها دارای جزئیات تزئینی و ساختمان های بزرگ هستند.

احیای گوتیک

معماری قرون وسطی و علاقه جدید به الهیات انگلیسی-کاتولیک الهام بخش معماران احیای گوتیک یا سبک نئوگوتیک بود.

معماری احیای گوتیک شامل گلدسته‌ها، طاق‌های نوک تیز، شیشه‌های سنگ‌دار و آثار ظریف ردیابی است. یکی از مشهورترین معماران معماری گوتیک ویکتوریا، آگوستوس پوگین بود. او و چارلز بری کاخ احیای گوتیک وست مینستر در لندن را طراحی کردند.

احیای تودور

معماری Revival Tudor اولین بار در دهه 1860 در انگلستان ظاهر شد. کارشناسان توسعه احیای تودور را واکنشی در برابر سبک آراسته احیای گوتیک می دانند.

ساختمان‌های Tudor Revival دارای جزئیات بیرونی هستند که از عصر الیزابت محبوبیت داشته است. این جزییات شامل نیم‌چوب‌کاری، آجرکاری با شاه‌ماهی، پنجره‌های بلند، پنجره‌های خوابگاهی و سقف‌های کاهگلی است.

یکی از معماران برجسته Revival Tudor Mackay Hugh Baillie Scott بود. او سبک معماری خود را با تمرکز بر سادگی و مهارت توسعه داد. سبک او بعداً در سبک هنرهای اولیه و صنایع دستی توسعه یافت.

ایتالیایی

سبک معماری ایتالیایی در سال 1802 با ایجاد کرونکیل، طراحی شده توسط جان نش، در بریتانیا ظاهر شد. مورخان سبک ایتالیایی ویکتوریایی را از این نقطه و بعدها توسط چارلز بری در دهه 1830 توسعه یافت.

سبک ایتالیایی که با سقف‌های کم شیب یا مسطح، لبه‌های بیرون‌آمده که توسط کربل‌ها پشتیبانی می‌شوند، و پنجره‌ها و درهای پایه‌دار مشخص می‌شود، در دهه 1840 در ایالات متحده رایج شد. معمار، الکساندر جکسون دیویس، این سبک را به عنوان جایگزینی برای سبک های گوتیک و احیای یونانی رایج کرد.

ملکه آن

ملکه آن، یا احیای ملکه آن بریتانیا، به عنوان یک سبک ویکتوریایی در ربع آخر قرن نوزدهم محبوب بود. تا ربع اول قرن بیستم طرفداران زیادی داشت.

معماران از معماری Queen Anne Revival در انگلستان برای ساختمان هایی با اندازه متوسط استفاده کردند، اما به ندرت برای ساختمان های بزرگ مانند کلیساها. معماری ملکه آن یک سبک محبوب در ایالات متحده بود. معماران از سبک ملکه آن برای ساختمان هایی با هر اندازه استفاده می کردند.

ویژگی‌هایی که نشان‌دهنده معماری ملکه آن است، نماهای نامتقارن، شیروانی رو به جلو، بافت‌های متنوع دیوار، پنجره‌های کناری، دوک‌کاری و دودکش‌های برجسته است.

احیای رمانسک

معماری رومانسک یک سبک ویکتوریایی بود که در بریتانیا و ایالات متحده رایج بود. دارای طاق های گرد، ستون های کوتاه و ضخیم، نماهای سنگی، نماهای نامتقارن و طاق های بشکه ای است.

هنری هابسون ریچاردسون برجسته ترین معمار این دوره طراحی در ایالات متحده است. برخی از کارشناسان از طرح های او با عنوان Richardson Romanesque یاد می کنند.

امپراتوری دوم

معماری امپراتوری دوم در نیمه پایانی عصر ویکتوریا از 1865 تا 1900 رایج بود. این سبک اولین بار در قرن 18 و 19 در فرانسه و آلمان ظاهر شد. کارشناسان این سبک را با استفاده از خط سقف مانسارد مشخص می کنند.

سبک دوم امپراتوری به دلیل بازسازی هاوسمان پاریس در دهه 1850 و بازسازی موزه لوور محبوبیت پیدا کرد. معمار فرانسوی الاصل Detlef Lienau در سال 1848 به ایالات متحده مهاجرت کرد و اولین خانه امپراتوری دوم را طراحی کرد. پس از جنگ داخلی، این سبک به شهرت بیشتری رسید.

ویژگی های معماری ویکتوریا

معماری ویکتوریایی دارای عناصر تزئینی و تزئینی است، اما هر ساختار ممکن است بسته به سبک خاص خود متفاوت به نظر برسد.

ویژگی های بیرونی

جزئیات زینتی که دکوراسیون بیرونی را فراهم می کند، مانند الگوهای پیچیده و کنده کاری هایی که با نوع طراحی ویکتوریایی متفاوت است نماهای نامتقارن با اشکال و اندازه های مختلف برای پنجره ها و درها سقف های شیب دار با دریچه ها و برج ها ترکیبی از مواد در نمای بیرونی از جمله چوب، سنگ، آجر و آهن مقیاس بزرگ برای خانه ها و ساختمان ها نمای بیرونی رنگارنگ ایوان ها و ایوان ها پنجره های خلیج

ویژگی های داخلی

گچ بری های تزئین شده روی سقف ها و دیوارها سقف های بلند برای ایجاد عظمت شیشه های رنگی در قسمت های کلیدی مانند ورودی ها و راه پله ها شومینه به عنوان نقطه کانونی برای ارائه گرما و دکوراسیون کابینت های توکار و نشیمن کف پارکت با جزئیات تزئینی درهای جیبی برای صرفه جویی در فضا و ایجاد فضای باز پلان کف در صورت نیاز پلکان های بزرگ و گسترده برای اتصال طبقات و ایجاد ظرافت در اتاق های جلو

نمونه های قابل توجه از معماری ویکتوریایی

در اینجا نگاهی به چند نمونه معروف از معماری ویکتوریایی می اندازیم.

کاخ وست مینستر در لندن، انگلستان

چارلز بری و آگوستوس پوگین کاخ وست مینستر را به سبک گوتیک عمود طراحی کردند.

معماران از سنگ آهک آنستون رنگ ماسه ای استفاده کردند، اما به دلیل پوسیدگی، سنگ را با سنگ آهک عسلی رنگ راتلند جایگزین کردند. جایگزینی در دهه 1930 آغاز شد، اما دولت پروژه ساختمان را به دلیل جنگ های جهانی متوقف کرد. آنها تا سال 1994 آن را کامل نکردند.

تالار شهر سیدنی در سیدنی، استرالیا

معماران تالار شهر سیدنی را به سبک دوم امپراتوری طراحی کردند. آنها این طرح را بر اساس هتل دوم امپایر دو ویل در پاریس ایجاد کردند. تالار دارای فضای داخلی بلند ویکتوریایی در طبقه اول با سطوح مرمری و گچ بری های رنگی است. علاقه روزافزون به جنبش زیبایی شناسی الهام بخش طراحی طبقه دوم است که کمتر آراسته است.

کلیسای سنت اندروز در کولون، هنگ کنگ

لی

خانه ساموئل کاپلز

خانه Samuel Cupples در محوطه دانشگاه سنت لوئیس قرار دارد. کارآفرین ثروتمند، ساموئل کاپلز، این خانه به سبک ویکتوریایی را راه اندازی کرد.

توماس بی عنان خانه را با سبک احیای رمانسک طراحی کرد. دارای طاق‌های گرد، ستون‌های کوتاه و عریض، نمای بیرونی سنگ‌مانند قرمز و برجستگی‌های برج است. دانشگاه سنت لوئیس این خانه را خرید و در سال 1973 مرمت آن را راه اندازی کرد. اکنون این خانه به موزه تبدیل شده است.

تاثیر معماری به سبک ویکتوریایی

معماری ویکتوریایی به دلیل تأثیری که بر جامعه و فرهنگ دارد، یکی از مهم ترین سبک های معماری است. معماران از سبک معماری ویکتوریایی برای بسیاری از پروژه های ساختمانی مهم برای طبقه متوسط رو به رشد استفاده کردند.

این سبک نشان دهنده اعتماد به نفس در آزمایش با تزئینات و مواد جدید است.

اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک