معماری تودور در انگلستان و ولز در طول دوره تودور از 1485 تا 1603 سرچشمه گرفت. خانه‌های به سبک تودور دارای قاب‌هایی نیمه‌چوبی هستند که در تضاد با گچبری سفید بیرونی‌شان هستند و شناسایی آنها را آسان می‌کند.
سبک معماری تودور در دهه 1900 به ایالات متحده راه یافت. اما، از آنجایی که مواد گران قیمت بودند، خانه‌های تودور تنها محله‌های ثروتمند ایالات متحده را تشکیل می‌دادند و لقب «دلال سهام تودور» را به خود اختصاص دادند.
تاریخچه معماری تودور
معماری تودور در بریتانیا در زمان حکومت پادشاهان تودور توسعه یافت. این یک سبک قرون وسطایی است که عناصر معماری رنسانس و گوتیک را ترکیب می کند.
معماری تودور دارای ویژگی‌های قلعه‌مانندی است، اگرچه خانه‌هایی که برای ثروتمندان ساخته شده‌اند ویژگی‌های متفاوتی نسبت به خانه‌های طبقه پایین‌تر داشتند.
در دوران تودور، شهروندان بریتانیایی طبقه پایین خانه‌های خود را با استفاده از اسکلت چوبی می‌ساختند و شکاف‌ها را با چوب، مخلوطی از خاک، خاک رس، کاه و سایر مواد افزودنی پر می‌کردند. در حالی که واتل و داوب به این خانه های اولیه به سبک تودور ظاهری گچ بری داده بودند، مواد ماندگاری کوتاهی داشتند.
برخی از ویژگی های رایج خانه های طبقه پایین اولیه شامل اشکال مربع یا مستطیل، کف سنگی یا خاکی، شومینه های اینگلنوک، سقف های شیب دار، و پنجره ها و درهای بلند است.
در حالی که بسیاری از ساکنان طبقه بالای بریتانیا نیز خانه هایی به سبک تودور ساختند، نسخه های آنها متفاوت به نظر می رسید. این خانه‌ها بزرگ و دارای پلان «E» یا «H» بودند و دارای نماهای آجری یا سنگی بودند که گاهی اوقات نیمه‌چوبی می‌شد. آنها همچنین دارای سقف های شیروانی استادانه، شومینه های عظیم و دودکش های آجری گسترده بودند.
مانند همه انواع معماری، سبک تودور با بررسی طرح های جدید توسط معماران از بین رفت. در قرن هفدهم، معماری الیزابتی مورد توجه قرار گرفت و به دنبال آن سبک باروک و سپس سبک گرجی قرار گرفت.
معماری احیای تودور
معماری احیای تودور به احیای سبک تودور اشاره دارد که از سال 1860 تا 1940 در انگلستان و ایالات متحده اتفاق افتاد.
در سال 1860، معمار بریتانیایی، نورمن شاو، یک عمارت به سبک تودور به نام کریگزاید ساخت. شاو یک "کاخ پری آینده" با بسیاری از ویژگی های معتبر تودور را متصور بود. این سبک در انگلستان رایج شد و معماران از آن برای ساختمان‌های عمومی مانند کتابخانه‌ها استفاده کردند.
سبک احیای تودور در سال 1895 به ایالات متحده راه یافت. این خانه‌ها در دهه‌های 1920 و 1930 به اوج محبوبیت رسیدند. نسخه آمریکایی از خانه‌های سنتی انگلیسی تودور الهام گرفته بود، اما اغلب از آجر قرمز در نما و طرح‌های آراسته‌تر در اطراف پنجره‌ها و درها استفاده می‌کرد.
تغییرات سبک آمریکایی خانه‌های احیای تودور را گاهی خانه‌های کتاب داستان، کلبه‌های انگلیسی تودور و کلبه‌های زیبا می‌نامند.
اما، از آنجایی که مصالح مورد استفاده برای ساخت خانه‌های تودور گران بود، ساکنان ثروتمند بیشتر مالک آنها بودند. در سال 1945، خانه‌های احیای تودور محبوبیت خود را از دست دادند زیرا بسیاری از آمریکایی‌ها با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کردند و به مسکن مقرون به صرفه نیاز داشتند.
تعریف قوس تودور
طاق تودور یک ویژگی طراحی از خانه های اصلی به سبک تودور در بریتانیا است. این یک قوس چهار مرکزی است که منحنی های داخلی شعاع بیشتری نسبت به منحنی های بیرونی دارند. قوس تودور بیشتر برای درها رایج است. در سبک های بزرگ، معماران از طاق تودور بر روی برخی از پنجره ها استفاده می کنند.
ویژگی های بیرونی خانه تودور استایلز
خانه های تودور در طول سال ها تکامل یافته اند. در اینجا ویژگی های اصلی بیرونی خانه های آمریکایی به سبک تودور آمده است:
قاب نیم چوب. یکی از مشخصه‌ترین ویژگی‌های خانه‌هایی به سبک تودور، تیرهای چوبی عمودی است که به سمت بیرون کشیده می‌شوند. سقف های شیب دار. خانه های تودور دارای سقف های شیب دار با شیروانی های متعدد است. نمای بیرونی آجر یا گچ. خانه‌های قدیمی‌تر به سبک تودور ممکن است دارای نمای آجری باشند، در حالی که نسخه‌هایی که در دوره احیای تودور ساخته شده‌اند، اغلب دارای نمای گچی سفید هستند. دودکش های برجسته. خانه های تودور در آب و هوای سرد معمولی هستند و دارای حداقل یک دودکش آجری بزرگ هستند. پنجره های اوریل. پنجره های برجسته مانند oriel، bay یا bow در خانه های به سبک Tudor رایج است. درب ورودی خارج از مرکز درهای ورودی به سبک تودور برجسته اما خارج از مرکز هستند.
ویژگی های داخلی خانه های به سبک تودور
فضای داخلی خانه های به سبک تودور نمای بیرونی را منعکس می کند. در اینجا چیزی است که شما پیدا خواهید کرد.
طرح بندی های سفارشی خانه‌های به سبک تودور دارای پلان‌های نامتقارن هستند و اغلب دارای چیدمان سفارشی هستند. تزئینات چوبی لکه دار. داخل خانه دارای تزئینات چوبی تزئینی است که اغلب تیره رنگ می شود. تیرهای سقفی چوبی. ممکن است تیرهای سقفی در یک یا چند اتاق وجود داشته باشد. طرح های رنگی خنثی استفاده از رنگ های سفید، کرم، برنزه و قهوه ای برای نمای داخلی و خارجی رایج است. درهای طاقدار. درها ممکن است دارای قوس منحنی یا تودور باشند.
نمونه های معروف معماری به سبک تودور
خانه کامپتون واینیتس
خانه Compton Wynyates یک نمونه اولیه از معماری کلاس بالا تودور در اواخر قرن پانزدهم است. این خانه دارای نمای آجری، چهار بال و یک حیاط مرکزی است.
اگرچه این عمارت تودور به سبک روستایی بیش از 500 سال قدمت دارد، اما برای حفظ اصالت اصلی خود بازسازی شده است.
سالن Handforth
هاندفورث هال که در سال 1562 ساخته شد، خانه ای برای سر اوریان بریتون بود. در Handforth، Cheshire، انگلستان قرار دارد و دارای دو طبقه، نیمه چوبی و پنج خلیج است.
ماسه سنگ سفید و چوب چوب نشان می دهد که چگونه این نمونه تاریخی تودور الهام بخش بسیاری از طرح های احیای تودور بوده است.
باشگاه گلف ایست لیک
باشگاه گلف Eastlake در آتالانتا، GA، سبک احیای Tudor را در ایالات متحده نشان می دهد. این عمارت تودور که در سال 1904 ساخته شده است، دارای گچبری سفید، نیمه چوبی، و چیدمان وسیع است.
باشگاه گلف Eastlake و Tudor "Clubhouse" هنوز هم در حال فعالیت هستند.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
