درک این موضوع برای دیگران کمی سخت و عجیب است، اما در چین نگرش نسبت به سرقت ادبی و کپی برداری، خصومت نیست، بلکه رویکردی مدارا و حتی قدردانی است. کپی‌ها به عنوان تقلب در نظر گرفته نمی‌شوند و مجازات یا قضاوت منفی برای آنها وجود ندارد. برعکس، یک کپی خوب در چین به عنوان یک استعداد شناخته می شود.
ماکت برج ایفل واقع در هانگژو چین
این نگرش در این بخش از کره زمین چیز جدیدی نیست. ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد که به اولین امپراتور چین، به نام Qin Shi Huang، که به خاطر ارتش سفالی خود مشهور است، مرتبط است. پس از فتح پادشاهی های رقیب، امپراتور نسخه هایی از هر یک از کاخ های آنها را در پایتخت خود می ساخت.
موزه هانوی
موزه اصلی هانوی در ویتنام
این موزه هانوی، یک مکان دیدنی مشهور در ویتنام است. در سال 2010 توسط gmp Architekten طراحی شد، همان سالی که موزه هنر چین تکمیل شد. این سازه که کاخ هنر چین نیز نامیده می‌شود، در پودونگ شانگهای قرار داشت و یکی از بزرگترین موزه‌های هنر در آسیا است. ظاهراً این دو ساختمان بسیار شبیه به هم هستند حتی اگر تفاوت های چشمگیری نیز بین آنها وجود داشته باشد.
موزه هنر چین در نمایشگاه جهانی شانگهای
با گذشت زمان، چین به یک محیط کپی پسند تبدیل شد که در آن تقلید تشویق می شد. تقلید تبدیل به شکلی از تسلط شد و اکنون می‌دانیم که چینی‌ها تقریباً همه چیز را کپی می‌کنند و این فقط به تلفن‌ها یا لباس‌ها ادامه نمی‌یابد، بلکه به چیزهای بزرگ‌تر نیز می‌پردازد. این روند تکرار معماری از سراسر جهان وجود دارد که به آن Duplitecture نامیده شده است.
ماکت ابوالهول در خارج از شیجاجوانگ
پدیده یک موضوع بسیار جدی است. چین کپی های خاص خود را از مکان های دیدنی معروف مانند برج ایفل، کاخ سفید، ساختمان کنگره ایالات متحده، پل برج و حتی بناهای تاریخی مانند کولوسئوم، ابوالهول، مجسمه های موآی در جزیره ایستر، برج پیزا و حتی دارد. استون هنج.
کپی‌هایی از مجسمه‌های موآی جزیره ایستر در پکن پیدا شده است
این ممکن است تعجب آور باشد، اما چینی ها حتی کل شهرها را کپی کردند و آنها را به آستان خود آوردند. مناطقی مانند شهر تیمز، ونیز و حتی روستایی در اتریش در چین کپی برداری شد. در یک مقطع، دولت شانگهای طرحی به نام «یک شهر، نه شهر» صادر کرد که اساساً به این معنی بود که 10 شهرک اقماری در اطراف شانگهای ساخته می‌شد و هر کدام دارای سبک معماری یک کشور اروپایی متفاوت بود.
نوتردام دو رونشانم
کلیسای Ronchamp طراحی شده توسط لوکوربوزیه
این شاهکار زیبا که بیشتر با نام Ronchamp شناخته می شود توسط لوکوربوزیه طراحی شده است. ایده در سال 1950 طراحی یک کلیسای کاتولیک جدید برای جایگزینی کلیسای اصلی تخریب شده در طول جنگ جهانی دوم بود. کلیسای جدید با هدف طراحی خالص در تضاد با ولخرجی های قبلی خود، در سال 1954 تکمیل شد. یک کپی از آن بعداً در چین ساخته شد اما در سال 2008 تخریب شد.
ماکت کلیسا که در سال 2008 تخریب شد
این شهرهای آینه ای نه تنها از معماری اصلی کپی نمی کنند، بلکه سعی می کنند همان محیط را ایجاد کنند. قبل از شروع چنین پروژه ای، توسعه دهندگان چینی به خارج از کشور سفر می کنند تا شهری را که قصد کپی برداری از آن را دارند مطالعه کنند و مطمئن شوند که ساخت آنها تا حد امکان به اصل وفادار است. آنها هم ظاهر و هم حس شهر را بازسازی می کنند.
ماکت کولوسئوم رومی در یک پارک موضوعی در ماکائو
در مورد شهر موضوعی مانند تیمز، معماران چینی طرح اصلی و همچنین بناهای برجسته بریتانیا را در تلاش برای باورپذیرتر و معتبرتر ساختن این فانتزی تکرار کردند. آنها همچنین بخش‌هایی از فرهنگ را وارد کردند، به خیابان‌ها نام انگلیسی دادند یا میخانه‌هایی با موضوعات بریتانیایی ایجاد کردند. نسخه ماکت ونیز حتی دارای گوندولا و انواع نمادهای دیگر است که از شهر اصلی وارد شده است.
ماکت مینیاتوری کاخ سفید در پکن
این شکل غیرمعمول تقلید معماری برای کشورهای دیگر عجیب است، به ویژه با توجه به این واقعیت که این شهرها پارک های موضوعی نیستند، بلکه محله هایی واقعی هستند که مردم در آن زندگی می کنند. برای آنها، این راهی برای نشان دادن موفقیت و پیچیدگی خود است. با این حال، این درست است که همه این شهرهای مشابه بین ساکنان محبوب نیستند.
ویترا هاوس
ساختمان اصلی ویتراهاوس در آلمان
ساختمان VitraHaus توسط هرتزوگ طراحی شده است
یک ساختمان آپارتمانی که طراحی را تکرار می کند
به عنوان مثال، تیمز تاون پرجمعیت ترین منطقه نیست. با این حال، به دلیل همه عناصر فرهنگی تکراری مانند چکمه‌های تلفن قرمز یا محافظ‌های امنیتی که لباس‌های الهام‌گرفته از بریتانیا را پوشیده‌اند، مکان مشهوری برای عکس‌های عروسی است.
کانال بزرگ ایتالیا در ووکینگ چین تکرار شد
برخی از این پروژه ها مورد استقبال همتای اصلی خود قرار نگرفتند. به عنوان مثال، کلیسای کوچک Ronchamp در فرانسه در یک نقطه در ژنگژو تکرار شد و پس از یک سری درگیری، نمای ماکت خراب شد.
طراحی خانه اپرای سیدنی در پکن تکرار شد
به سختی می توان گفت که آیا این روند معماری کپی تاثیر مثبت یا منفی بر چین دارد. برخی از معماران چینی با توجه به این که این پدیده باعث می شود چین به تدریج هویت و تاریخ خود را از دست بدهد، اعتراض خود را اعلام کرده اند. محققان چینی نیز نگرانی های خود را در مورد آینده معماری چینی ابراز کردند و نگران بودند که این امر منجر به عدم اعتماد به نفس و اصالت فرهنگی شود.
اگر از صفحه ما خوشتان آمد لطفا با دوستان خود به اشتراک بگذارید & فیس بوک
