Brutalistische architectuur verwijst naar een architecturale stijl die halverwege de 20e eeuw ontstond. Brutalistische ontwerpen worden gekenmerkt door rauw, zichtbaar beton en gedurfde geometrische vormen. Brutalisme blijft de laatste belangrijke architectuurstroming die naar de VS komt.
De brutalistische architectuur heeft in de loop der jaren veel kritiek gekregen vanwege het gebrek aan warmte en de harde stijl, maar heeft ook een aantal toegewijde fans gewonnen die houden van de gedurfde en innovatieve uitstraling.
Le Corbusier was de vader van de brutalistische beweging die in de jaren vijftig ontstond. De stijl werd omarmd in westerse landen, en tegen de jaren zeventig waren brutalistische gebouwen te vinden in de meeste steden en op universiteitscampussen. Als designbeweging concentreerde het zich op een harde esthetiek met ruwe, sombere oppervlakken en niet-traditionele geometrische vormen.
Bekende voorbeelden zijn onder meer overheidsgebouwen zoals het stadhuis van Boston, de Genex Tower of het Pirelli Tire Building, die zijn gemaakt van beton en vreemd gevormde ramen hebben.
De bouwstijl wordt vaak gebruikt als achtergrond in dystopische cinema vanwege het utilitaire karakter van de gebouwen.
Nu de hernieuwde belangstelling aan kracht wint, zien velen de stijl als een vorm van maximalistische architectuur vanwege de grote ingelijste gebouwen.
Belangrijkste kenmerken van brutalistische architectuur
Laten we eens kijken naar een paar kenmerken die de brutalistische stijl definiëren.
Blootgesteld beton
Beton is het belangrijkste onderdeel van brutalisme. Toen de beweging voor het eerst ontstond, was beton zeldzaam. Het materiaal werd als high-end en modern beschouwd. Andere materialen kunnen worden gebruikt, zoals wapening, maar het grootste deel van de constructie zal bestaan uit gewapend beton, oftewel CMU.
Grimmige torenblokken
Brutalisme concentreert zich op geometrische vormen en blokontwerpen. Blokken helpen brutalistische structuren een dichte en zware esthetiek te geven.
Nieuw brutalisme
Brutalisme heeft zijn artistieke verdiensten. In tegenstelling tot de vroegste voorbeelden bestaan de hedendaagse brutalistische gebouwen niet alleen uit gewapend beton, wapening of ruwe oppervlakken.
Overhangen
Overhangen zijn misschien geen constante, maar ze zijn niet ongewoon. In tegenstelling tot een piramide, waarbij de onderkant groter is dan de bovenkant, draait de brutalistische architectuur dit ontwerp om, beginnend klein en eindigend groot.
Monochromatisch
Brutalistische gebouwen zijn niet afhankelijk van kleurenschema's. Ze zijn monochromatisch. Door hun gebrek aan kleur zijn ze gemakkelijker te filmen en daarom worden ze gebruikt als achtergrond in films. De bouwstijl is ook synoniem met dystopische landschappen.
Kleine ramen
Brutalisme schuwt grote ramen en geeft de voorkeur aan kleinere. In het brutalisme beschouwen architecten grote ramen als afleiding en geloven ze dat kleine ramen helpen de aandacht op de structuur te vestigen.
Functionalisme
Brutalistische architectuur wordt geassocieerd met functionaliteitsprincipes. Dit betekent dat de ontwerpers probeerden het ontwerp van het gebouw te creëren zonder onnodige verfraaiing.
Brutalistische architectuur op Amerikaanse universiteitscampussen
Elke universiteitscampus in Amerika heeft minstens één brutalistisch gebouw. Amerikaanse universiteitscampussen omarmden het brutalisme in de architectuur omdat de gebouwen goedkoper en gemakkelijker te bouwen waren.
Een onbevestigde theorie achter de wijdverbreide opkomst van de stijl is hoe de gebouwen studentenprotesten onderdrukten.
Hier zijn enkele voorbeelden van gebouwen in brutalistische stijl op beroemde universiteitscampussen.
Harvard
De man die verantwoordelijk was voor de brutalistische beweging was verantwoordelijk voor één Amerikaans bouwproject: het Carpenter Center for the Visual Arts aan de Harvard University. Le Corbusier ontwierp het en bouwde het in de jaren zestig. Hij bedoelde dat de oprit met meerdere verdiepingen zou dienen als metafoor voor een open dialoog tussen kunstvormen.
Jale
De Rudolph Hall van Yale University is een andere vroege toevoeging aan de brutalistische architectuurbeweging in de Verenigde Staten. Het negen verdiepingen tellende gebouw is ontworpen door de Amerikaanse architect Paul Rudolph en heeft 37 verdiepingen, waarvan twee verdiepingen ondergronds zijn.
Rudolph's ontwerp daagde de hedendaagse noties van zware en lichte ruimte uit.
universiteit van Washington
Het Rode Plein van de Universiteit van Washington, gelegen in Seattle, Washington, is een driewegmonument voor de brutalistische school uit de jaren zeventig.
Het eerste gebouw in de brutalistische serie was Kane Hall. Ontworpen door Walker
Het tweede gebouw is de Odegaard Undergraduate Library. Ontworpen door Wallace, McKinley
Het derde gebouw is Meany Hall for the Performing Arts. Ontworpen door Kirk, Wallace, McKinley
Brutalistische recreatieve architectuur
De invloed van het brutalisme reikt verder dan overheidsgebouwen en universiteitscampussen. Toen skateboarden in de jaren zeventig en tachtig een hoogtepunt bereikte, kwam daarmee de komst van skateparken.
Met betonnen oppervlakken en vreemde vormen werd het skatepark een slim eerbetoon aan de brutalistische beweging.
Southbank Centrum
Het Southbank Centre, gelegen in Londen, Engeland, staat wereldwijd bekend als een skateboard-hotspot. Het gebouw werd geopend in 1973 en diende als basis voor de skateboardcultuur van de stad. Zonder het gebouw zou skateboarden zich niet hebben ontwikkeld zoals het heeft gedaan.
SLO Skatepark
Het SLO-skatepark, gelegen in San Luis Obispo, Californië, is een eerbetoon van 17.000 vierkante meter aan brutalistische ontwerpen.
Brutalistische architectuur wereldwijd
Laten we eens kijken naar enkele belangrijke werken van brutalistische architectuur en hoe deze stijl de wereld heeft beïnvloed.
New Yorkse stad
Hoewel het vooral een modern ontwerp uit het midden van de eeuw is, leeft het brutalisme nog steeds. Het raakte in de jaren tachtig uit de gratie en bestond in de jaren negentig en 2000 vrijwel niet als het om nieuwbouw ging.
De naam zelf is genoeg om veel mensen af te schrikken. Maar de naam komt van de Franse term voor ruw beton en niet voor een brutaal karakter.
Colombia
Het kleine stedelijke gebied benut elke centimeter van zijn buitenruimte. Gelegen in Medellin, Colombia, staat de wijk bekend als Comuna 13.
België
Jessy van der Werff van Wikimedia Commons onder licentie van Creative Commons Attribution 4.0 International
Een van de grootste architecten van België, Constatin Brodzki, was een leidende figuur in de brutalistische beweging. Hij begon zijn carrière in de jaren veertig en kreeg bekendheid in Europa. Brodzki werd later een gerespecteerd figuur in de Amerikaanse architectuur.
Oezbekistan
Hotel Avesto (1984). Dushanbe, Tadzjikistan. Afbeelding © Stefano Perego
Veel Sovjet- en Aziatische architectonische ontwerpen vertonen brutalistische invloeden. Brutalistische gebouwen die in de jaren zeventig in Oezbekistan zijn gebouwd, blijven een integraal onderdeel van het nationale landschap. De kleurspatten op het Circus in Tasjkent maken het tot een brutalistische schat.
Noord-Kaukasus
De Noord-Kaukasus staat bekend om zijn bijdragen aan de kunstwereld. In de hele regio staan beelden aan de zijkant van kliffen. Hotel Amanauz bevindt zich echter in een andere klasse.
Indië
De National Dairy Development Board (NDDB), ontworpen door de Indiase architect Achyut Kanvinde, werd in 1985 geopend. Wanneer de meeste mensen aan India denken, denken ze niet aan brutalistische architectuur. De architectuurbeweging past echter op natuurlijke wijze in het geografische landschap van het land.
Israël
De Beersheba-goddelijkheid in Israël heeft kaal beton. Het is een plek waar dagelijks mensenmassa's samenkomen bij het Standbeeld van Israël, gebouwd in 1948.
Als je onze pagina leuk vindt, deel hem dan met je vrienden & Facebook
