Architektura neogotycka rozwinęła się w połowie XVIII wieku w Anglii i rozprzestrzeniła się na cały świat. Architektura neogotycka, zwana także neogotycką, opierała się na stylach średniowiecznych i renesansowych.
Styl neogotycki wypadł z łask na początku lat 90. XIX wieku wraz z rozwojem ruchów Arts and Crafts i wczesnym modernizmem.
Inspiracja dla architektury neogotyckiej
Neogotyk Sint-Petrus-en-Pauluskerk – Ostenda, Belgia
Zainteresowanie stylem neogotyckim wynikało z nacisków religijnych i społecznych w Anglii w połowie XVIII wieku. Panował strach przed nowymi maszynami i nonkonformistycznymi ruchami religijnymi. Te obawy pomogły rozwinąć styl neogotycki, który był odą do przeszłości.
Wczesną inspiracją dla neogotyku było zainteresowanie romantycznymi ideałami średniowiecza i renesansu. Ideały te dotyczyły rycerskości i oddania służbie.
Kluczowe cechy architektoniczne neogotyku obejmują maswerki okienne, witraże, okna ostrołukowe, detale zwieńczeń, dekoracyjną stolarkę, formy okapów, obrazy religijne i występy wież.
Rozwój architektury neogotyckiej
Do popularnych przykładów architektury neogotyckiej zaliczają się zamki i katedry z połowy XVIII wieku. Elementy te zostały bardziej zdefiniowane wraz z publikacją w 1817 roku artykułu Thomasa Rickmana zatytułowanego Próba rozróżnienia stylów architektury angielskiej.
Artykuł był nadal publikowany, przedrukowywany i czytany do 1881 roku. Pomógł spopularyzować styl architektoniczny neogotyku w budynkach komercyjnych i mieszkalnych.
Do 1820 roku architekci włączyli elementy gotyckie do dużych budynków i osiedli dla bogatych.
Jednym z pierwszych idealistów stylu gotyckiego był Horace Walpole. Przekształcił swoją chatę w rezydencję zwaną Truskawkowym Wzgórzem – jeden z pierwszych przykładów architektury neogotyckiej.
Innymi wybitnymi przykładami architektury neogotyckiej w Anglii były budynki parlamentu oraz kampusy uniwersytetów w Oksfordzie i Cambridge. Styl ten nazywany był także gotycką architekturą wiktoriańską, jednym z popularnych typów architektury epoki wiktoriańskiej.
Architektura neogotycka w Stanach Zjednoczonych
Pierwszą architekturą mieszkalną w stylu neogotyckim w Stanach Zjednoczonych był dom zaprojektowany w 1832 roku przez Alexandra Jacksona Davisa. Nazywało się Glen Ellen. Davis był wybitnym architektem i publikował książki promujące styl neogotycki. Jego pomysły i projekty zyskały popularność w całych Stanach Zjednoczonych w kościołach i domach.
Wiele z pierwszych przykładów odrodzonej architektury gotyckiej w Stanach Zjednoczonych wykorzystywało kamień. Architekci postawili na kamień, ponieważ nawiązuje on do wyglądu średniowiecznych europejskich zamków.
Później budowniczowie zaczęli używać materiałów takich jak cegła i drewno, gdy wygląd neogotycki stał się bardziej popularny.
Coraz więcej osób adaptowało do swoich domów projekty w stylu neogotyckim, ale wiele z tych przykładów ma charakter rustykalny i jest prosty w wykonaniu. Eksperci nazywają nowy gatunek gotykiem stolarskim lub gotykiem wiejskim, popularnym w latach czterdziestych i sześćdziesiątych XIX wieku, trwającym na Zachodzie do lat dziewięćdziesiątych XIX wieku.
Architekci nadal stosowali projekty gotyku stolarskiego w budynkach kościelnych aż do lat czterdziestych XX wieku
Nawet gdy idee architektury neogotyckiej wyszły z mody, styl ten pozostał popularny w szkołach, szkołach wyższych i uniwersytetach w całych Stanach Zjednoczonych. Styl był próbą stworzenia wyglądu epoki i historii. Jest również znany jako „gotyk kolegialny” i jest popularny na uniwersytetach takich jak Bryn Mawr, Princeton i University of Chicago.
Elementy architektoniczne neogotyku
Architektura neogotycka wygląda inaczej w zależności od rodzaju budynku.
Typowe jest, że wspaniałe przykłady, takie jak zamki i katedry, mają wszystkie elementy wysokiego gotyku. Budynki te różnią się od budynków drewnianych, takich jak wiejskie kościoły i domy o zmodyfikowanym neogotyckim wyglądzie.
Cechy architektoniczne obiektów neogotyckich
Konstrukcje murowane lub kamienne Stosowanie wzorów w cegłach i/lub wielobarwnych kamieniach Podkreślenie mocnych pionowych linii, które przyciągają wzrok w górę Wysoka linia dachu ze sklepionymi sufitami Zastosowanie sterczyn Kamienne rzeźby przedstawiające ptaki i kwiaty Zgrupowane kominy Zastosowanie ostrołukowych okien i drzwi Zastosowanie motywów gotyckich, takich jak łuki, czteroliście i trójliście Okna ołowiane, diamentowane i witraże Delikatne maswerki na oknach i sufitach Bogata kolorystyka i motywy średniowieczne we wnętrzach
Cechy architektoniczne gotyckich konstrukcji ciesielskich
Wysoka linia dachu ze szczytami Zastosowanie ostrołukowych okien i/lub drzwi Deski barowe z tarcicy na okapach z ozdobnymi spiralami Rzeźbione lub toczone słupki werandy Oblicówka z desek i listew
Jaka jest różnica między architekturą gotycką a architekturą neogotycką?
Architekci oparli architekturę neogotycką na wcześniejszej formie gotyckiej, która rozkwitała w XII-XVI wieku. Istnieje wiele podobieństw między nimi, ale ponieważ typy budynków są różne, przejawy stylów są różne.
Katedry i zamki są głównymi przykładami architektury gotyckiej. Posiadają latające przypory, które rozkładają ciężar i pozwalają na strzeliste sklepienia, sklepienia krzyżowo-żebrowe, ostrołukowe okna, wyszukane maswerki okien i sufitów oraz witraże.
Niektóre budowle neogotyckie zbudowane w wielkim stylu mają wiele takich samych cech. Jednak większość domów w stylu neogotyckim w Stanach Zjednoczonych zawiera formy gotyku stolarskiego lub gotyku wiejskiego, które raczej odzwierciedlają niż replikują wcześniejszy gotycki styl architektoniczny.
Jeśli podoba Ci się nasza strona, udostępnij ją swoim znajomym & Facebook
