Brutalistyczna architektura jest wszędzie. Istnieje szansa, że widziałeś i byłeś w brutalistycznym budynku. Być może jednak nie znasz jego klasyfikacji konstrukcyjnej. Brutalizm pozostaje ostatnim znaczącym ruchem architektonicznym, który nawiedził Stany Zjednoczone.
Przed brutalizmem Amerykę urzekła stylistyka Bauhausu. Budynki Bauhausu wykonane są z materiałów takich jak szkło, stal, metal i cegła. Brutalistyczne budynki wykorzystują wyłącznie beton lub cegłę i bardzo mało szkła.
Czym jest architektura brutalistyczna?
Le Corbusier był ojcem ruchu brutalistycznego, który pojawił się w latach 50. Styl ten został przyjęty w krajach zachodnich, a w latach 70. brutalistyczne budynki można było znaleźć w większości miast i na kampusach uniwersyteckich. Jako ruch projektowy skupiał się na surowej estetyce charakteryzującej się szorstkimi, ponurymi powierzchniami i nietradycyjnymi geometrycznymi kształtami.
Słynne przykłady obejmują budynki rządowe, takie jak ratusz w Bostonie, Genex Tower czy budynek opon Pirelli, które są wykonane z betonu i mają okna o dziwnych kształtach.
Ten styl architektoniczny jest często używany jako tło w kinie dystopijnym ze względu na użytkowy charakter budynków.
W miarę jak ponowne zainteresowanie nabiera tempa, wielu postrzega ten styl jako formę architektury maksymalistycznej ze względu na duże budynki o ramach.
Kluczowe cechy architektury brutalistycznej
Przyjrzyjmy się kilku cechom, które definiują styl brutalistyczny.
Odsłonięty beton
Beton jest najważniejszym składnikiem brutalizmu. Można zastosować inne materiały, takie jak pręty zbrojeniowe, ale większość konstrukcji będzie składać się z żelbetu lub CMU.
Kiedy ten ruch pojawił się po raz pierwszy, beton był rzadkością. Materiał uznano za wysokiej klasy i nowoczesny.
Ponure bloki wieżowe
Brutalizm koncentruje się na geometrycznych kształtach i projektach blokowych. Bloki pomagają nadać brutalistycznym budowlom gęstą i ciężką estetykę.
Nowy brutalizm
Brutalizm ma swoje walory artystyczne. W przeciwieństwie do najwcześniejszych przykładów, dzisiejsze brutalistyczne budynki nie opierają się wyłącznie na żelbecie, prętach zbrojeniowych czy chropowatych powierzchniach.
Zwisy
Nawisy mogą nie być stałe, ale nie są rzadkie. W przeciwieństwie do piramidy, gdzie dół jest większy od góry, architektura brutalizmu odwraca ten projekt, zaczynając od małego, a kończąc na dużym.
Monochromatyczny
Brutalistyczne budynki nie opierają się na schematach kolorów. Są monochromatyczne. Brak koloru ułatwia ich filmowanie, dlatego wykorzystuje się je jako tło w filmach. Styl architektoniczny jest również synonimem krajobrazów dystopijnych.
Małe okna
Brutalizm unika dużych okien, preferując mniejsze. W brutalizmie architekci uważają, że duże okna odwracają uwagę i wierzą, że małe okna pomagają skupić uwagę na konstrukcji.
Architektura brutalistyczna w kampusach uniwersyteckich w USA
Każdy kampus uniwersytecki w Ameryce ma co najmniej jeden brutalistyczny budynek. Kampusy uniwersyteckie w USA przyjęły architekturę brutalizmu, ponieważ budynki były tańsze i łatwiejsze w budowie.
Jedna niepotwierdzona teoria stojąca za powszechnym pojawieniem się tego stylu głosi, że budynki stłumiły protesty studentów.
Oto kilka przykładów budynków w stylu brutalistycznym na słynnych kampusach uniwersyteckich.
Harvardzie
Człowiek odpowiedzialny za ruch brutalistyczny był odpowiedzialny za jeden projekt budowlany w USA – Carpenter Center for the Visual Arts na Uniwersytecie Harvarda. Le Corbusier zaprojektował i zbudował go w latach 60. XX wieku. W zamierzeniu wielopiętrowa rampa miała służyć jako metafora otwartego dialogu między formami sztuki.
Yale
Rudolph Hall Uniwersytetu Yale to kolejny wczesny dodatek do ruchu architektury brutalistycznej w Stanach Zjednoczonych. Zaprojektowany przez amerykańskiego architekta Paula Rudolpha, dziewięciopiętrowy budynek ma 37 poziomów, a dwa piętra znajdują się pod ziemią.
Projekt Rudolpha rzucił wyzwanie współczesnym pojęciom ciężkiej i lekkiej przestrzeni.
uniwersytet Waszyngtoński
Znajdujący się w Seattle w stanie Waszyngton Plac Czerwony Uniwersytetu Waszyngtońskiego to trójstronny pomnik szkoły brutalistycznej z lat 70.
Pierwszym budynkiem z serii brutalistycznej był Kane Hall. Zaprojektowane przez Walkera
Drugi budynek to Biblioteka Licencjacka Odegaard. Zaprojektowany przez Wallace'a, McKinleya
Trzeci budynek to Meany Hall for the Performing Arts. Zaprojektowany przez Kirka, Wallace’a i McKinleya
Brutalistyczna architektura rekreacyjna
Wpływ brutalizmu wykracza poza budynki rządowe i kampusy uniwersyteckie. Kiedy skateboarding osiągnął swój szczyt w latach 70. i 80., wraz z pojawieniem się skateparków.
Dzięki betonowym nawierzchniom i dziwnym kształtom skatepark stał się sprytnym hołdem dla ruchu brutalistycznego.
Rzućmy okiem na kilka skateparków, które ilustrują styl architektoniczny.
Centrum Southbanku
Położone w Londynie w Anglii Southbank Centre jest znane na całym świecie jako popularne miejsce do jazdy na deskorolce. Otwarty w 1973 roku budynek stał się podstawą miejskiej kultury deskorolkowej. Bez tego budynku skateboarding nie rozwinąłby się w taki sposób.
Skatepark SLO
Skatepark SLO, położony w San Luis Obispo w Kalifornii, to hołd dla brutalistycznych projektów o powierzchni 17 000 stóp kwadratowych.
Architektura brutalistyczna na całym świecie
Przyjrzyjmy się kilku ważnym dziełom architektury brutalistycznej i wpływowi tego stylu na świat.
Nowy Jork
Choć jest to przede wszystkim nowoczesny design z połowy stulecia, brutalizm jest wciąż żywy. Wypadł z łask w latach 80. i prawie nie istniał w latach 90. i 2000., jeśli chodzi o nowe konstrukcje.
Już sama nazwa jest wystarczająca, aby odstraszyć wiele osób. Ale nazwa pochodzi od francuskiego określenia surowego betonu, a nie brutalnej natury.
Kolumbia
Mały obszar miejski wykorzystuje każdy centymetr swojej przestrzeni zewnętrznej. Dzielnica znajdująca się w Medellin w Kolumbii znana jest jako Comuna 13.
Belgia
Jessy van der Werff z Wikimedia Commons na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe
Jeden z najwybitniejszych architektów belgijskich, Konstantin Brodzki, był czołową postacią ruchu brutalistycznego. Karierę rozpoczął w latach 40. i zyskał sławę w Europie. Brodzki stał się później szanowaną postacią amerykańskiej architektury.
Uzbekistan
Hotel Avesto (1984). Duszanbe, Tadżykistan. Zdjęcie © Stefano Perego
Wiele radzieckich i azjatyckich projektów architektonicznych zawiera wpływy brutalizmu. Brutalistyczne budynki wzniesione w Uzbekistanie w latach 70. XX wieku pozostają integralną częścią krajobrazu kraju. Kolorowe plamy znajdujące się na Cyrku w Taszkencie czynią go brutalistycznym skarbem.
Północny Kaukaz
Północny Kaukaz jest znany ze swojego wkładu w świat sztuki. W całym regionie na zboczach klifów stoją posągi. Jednak Hotel Amanauz to inna liga.
Indie
Zaprojektowany przez indyjskiego architekta Achyuta Kanvinde, Narodowy Zarząd Rozwoju Mleczarstwa (NDDB) został otwarty w 1985 roku. Kiedy większość ludzi myśli o Indiach, nie przychodzi im na myśl architektura brutalistyczna. Jednak ruch architektoniczny w naturalny sposób wpisuje się w krajobraz geograficzny kraju.
Izrael
Beersheba Divinity w Izraelu charakteryzuje się gołym betonem. To miejsce, gdzie codziennie gromadzą się tłumy pod Statuą Izraela, zbudowaną w 1948 roku.
Często zadawane pytania (FAQ)FAQ
Który film przedstawia przykłady architektury brutalistycznej?
Prawdopodobnie najpopularniejszym filmem wykorzystującym brutalistyczną architekturę jako tło jest film Stanleya Kubricka z 1972 r. „Mechaniczna pomarańcza”. Zdjęcia zewnętrzne filmu przedstawiają posiadłość Thamesmead w Bexley w Anglii.
Thamesmead Estate było jedną ze specyficznych stref funkcjonalnych miasta. Styl architektoniczny służył jako wizualna metafora chaotycznego i rozpadającego się świata.
Dlaczego brutalizm nazywa się brutalizmem?
W 1950 roku szwedzki architekt Hans Asplund ukuł termin „nowy brutalizm”. Jednak dopiero w połowie lat 50. termin ten stał się powszechnie znany dzięki brytyjskiemu autorowi i krytykowi architektury, Peterowi Reynerowi Banhamowi.
Banham nazwał ten styl architektoniczny po prostu „brutalizmem”. Początków tego terminu można doszukiwać się u francuskiego architekta Le Corbusiera, który preferował współpracę z „béton brut”, inaczej w języku angielskim znanym jako „surowy beton”.
Czy architektura brutalizmu umarła?
Brutalizm umarł w połowie lat 70. Według niektórych to powrót. W największych miastach metropolitalnych budynki, które kiedyś uważano za niepożądane, są obecnie bardziej popularne niż kiedykolwiek. Donoszono również, że na przykład w Korei Południowej panuje ruch „neobrutalistyczny”.
Które amerykańskie miasto ma najbardziej brutalistyczną architekturę?
W Waszyngtonie znajduje się więcej brutalistycznych budynków niż w jakimkolwiek innym mieście w Ameryce. Styl ten zajmuje ważne miejsce, ponieważ jest siedzibą rządu federalnego. Na przykład siedziba Federalnego Biura Śledczego (FBI).
Co wpłynęło na architekturę brutalizmu?
Architektura brutalistyczna to ruch powstały po II wojnie światowej. Głównymi lokatorami tego stylu są funkcjonalizm i monumentalna prostota. W związku z dużym zapotrzebowaniem na przebudowę miast w połowie XX wieku narodził się brutalizm.
Kiedy pojawiła się architektura brutalistyczna, jej wpływ na projektowanie był odczuwalny na całym świecie. Ruch architektoniczny rozkwitł ponad pół wieku temu, ale obecnie trwa jego powrót.
Kiedy styl architektoniczny został przedstawiony społeczeństwu, nie został przyjęty. Biorąc pod uwagę wysiłki i zainteresowania dzisiejszego społeczeństwa, styl budynku znalazł nowe pokolenie wielbicieli.
W regionach na całym świecie trwa brutalistyczne odrodzenie. Korea Południowa, Singapur i Hongkong doświadczają odnowienia wigoru w architekturze. Duch odrodzenia zainspirował także nowy rozwój, pozwalając architektom popchnąć brutalizm w nowych kierunkach.
Jeśli podoba Ci się nasza strona, udostępnij ją swoim znajomym & Facebook
