Yerel mimari, yerel yapı ürünleri ve teknikleri kullanılarak yerel ve yerli gruplar tarafından geliştirilen yapıları içerir. Yerel mimarinin tanımlanması zordur çünkü dünya çapında değişkendir.
Uzmanlar, yerel mimarinin dünyadaki yapıların %95'ini oluşturduğunu iddia ediyor. Bu binalar, uzun yıllar boyunca geliştirilen tekniklerle sonuçlanan bir deneme yanılma sürecidir.
Yerel mimari verimlidir ve çevreye çok uygundur, bu da onları zaman içinde en kalıcı yapılardan biri haline getirir.
Yerel Mimarlık Nedir?
Vernacular yerli veya yerel anlamına gelir, ancak bu her zaman kabul edilen bir mimari fikir olmamıştır. Yerliler bu tür mimariyi antik çağlardan beri uyguluyorlar, ancak bilim adamları "yerel mimari" ifadesini kullanmadılar. Bu ifade ilk kez 1857'de Sir George Gilbert Scott tarafından Gotik Uyanış dışındaki tarzlardaki binaları tanımlamak için alaycı bir terim olarak kullanıldı.
Mimar Bernard Rudofsky bu terimi daha sonra 1964'te MoMA'daki bir sergide ve Mimarsız Mimarlık adını verdiği bir kitapta kullandı. Bu eserler dünyanın dört bir yanından binaları içeriyordu ve "yerel mimari" fikrini ve terimini popüler hale getirdi. Bu fikrin diğer kelimeleri arasında “halk mimarisi” ve “geleneksel mimari” yer alıyor.
Yerli mimari artık ayrı bir çalışma alanının konusu. Mimarlar ve tarihçiler, yerel mimarinin belirli grupların değerlerini, kültürünü ve başarılarını yansıtma biçimine değer verir.
Yerel mimari aynı zamanda modern mimarlara yerel geleneklere dayandırabilecekleri daha sürdürülebilir yapılar yaratma konusunda da ilham veriyor.
Yerel Mimarinin Özellikleri
Uzmanlar yerel mimariyi belirli bir çevrenin organik özelliklerine göre tanımlıyor.
Yerel zanaatkarlar ve inşaatçılar, profesyonel mimarlar yerine yerel mimari yaratıyorlar. Bu ustalar yerel kaynakları kullanıyor. Bu kaynaklar doğal olarak çevreye uyarlanabilir. Yerel binalar saf bir mimari tarza sahip değildir, ancak stillerin bir karışımıdır. İnşaatçılar belirli bir ihtiyaç ve amaca yanıt olarak yerel yapılar yaratırlar. Yerel mimarinin belirli bir kültürel önemi olabilir ve kimlik ve tarihin sembolü olarak hizmet edebilir. İnşaatçılar uzak mesafelerden tedarik etmeleri gerekmeyen yerel malzemeleri kullandıklarından yerel mimarinin çevre üzerindeki etkisi daha az olacaktır.
Yerel Mimarinin Modern Etkisi
Yerel üslup çalışmalarının modern mimarlar üzerinde önemli bir etkisi olmuştur.
Yerel inşaat tekniklerine ilgi, Prairie okulu gibi diğer gruplara ilham veren Sanat ve El Sanatları hareketinin mimarları ve tasarımcılarından geldi. Frank Lloyd Wright'ın da aralarında bulunduğu bu mimarlar, tipik Avrupa tarzlarından ziyade Amerika Birleşik Devletleri'nin manzarasına daha uygun bir mimari yaratmak istediler.
Yerel mimariden ilham alan modern mimarlar, doğal çevreye daha uygun malzemeler aradılar. Bu teknik, yapıyı daha sürdürülebilir kılmak gibi ek bir fayda sağladı.
Yerel mimari aynı zamanda tasarım açısından modern mimarları da etkiledi. Yerellikleri yansıtacak binalar yaratmak istediler. Bu fikirler günümüzde daha yaygın olan bölgeselcilik ve bağlamsalcılık uygulamalarına yol açmıştır.
Yerel Mimariyi Etkileyen Faktörler
İnsanların konutlarını ve şehir binalarını nasıl inşa ettiklerini birçok farklı etki etkiler.
İklim – İklim, belirli bir bölgedeki mimari gelişimini etkileyen en önemli faktörlerden biridir. Örneğin, hava sıcaksa binalarda esintilerin içeri girmesine izin verecek ve iç mekanın serin kalmasını sağlayacak açıklıklar bulunacak. Soğuk ortamlardaki binalar, sıcak havanın kaçmasını önlemek için dışarıdaki açıklıkları sınırlandırır. Malzeme Kullanılabilirliği – Bazı coğrafi bölgeler, yerel ustaların inşaat için kullandığı farklı malzemeler içerir. Kil kaynaklarının bol olduğu bölgelerde kerpiç tarzı kulübeler ve evler inşa edilecek. Aynı şekilde kereste, traverten ve mermer kaynaklarının bol olduğu bölgelerde. Teknoloji – Bir bölgedeki teknolojik gelişme düzeyi, mimarinin türünü ve boyutunu etkiler. Betonun icadından sonra Romalılar bugün hala ayakta olan devasa yapıları inşa ettiler. Din – Bölgelerdeki uygulamalar ve din türü, binaların türünü ve konumunu etkiler. Hindistan'da zanaatkarlar suya yakın tapınaklar inşa ettiler çünkü insanlar girmeden önce yıkanmak zorundaydı. Kültür – Her ülkenin kültürü, yarattıkları binaların türünü etkileyen benzersiz şekillerde gelişir. Japonya'da iklim nedeniyle ev tasarımında sürgülü kafes kapılar çok önemliydi. Yine de, bu kağıt inceliğindeki kapıların hassas bir şekilde açılmasını da içeren Japon çay töreninin merkezinde yer aldılar. Dış Dünyaya Erişim – Bir grubun dış dünyaya erişim miktarı, onların özel inşaat tekniklerini etkiler. Coğrafya grupları dış dünyadan korurken yerel mimari uygulamaları kullanırlar. Ancak gruplar başkalarıyla fikir ve ürün alışverişinde bulunabildiğinde teknikleri değişir. Arazi – Çevresel arazinin türü bina tasarımlarını etkiler. Dağlık arazi, çöl arazisinden farklı türde bir yerel mimari üretecektir. Hareketlilik – Hareket eden insan grupları, Kuzey Amerika'nın yerli halklarının tipleri veya Orta Asya'daki Kazakların yurtları gibi, kendileriyle birlikte hareket edebilecekleri yapılar oluşturur. Çiftçilik yapan gruplar kalıcı yapılar inşa ediyor.
Bölge Türüne Göre Yerel Mimari
Yerel mimari bölgeye ve bina kullanımına bağlı olarak farklı görünecektir.
Kırsal Bölgeler – Kırsal ortamlardaki yerel binalar daha geleneksel ve rustik yaşam tarzlarını yansıtır. Bunlara ahırlar, barakalar, kulübeler ve çiftlik evleri dahildir. Bunlar, küçük bir yerel bağlamda buldukları malzemelerin dışında kaynak bulunamaması nedeniyle rustik yapılardır. Kentsel Bölgeler – Kentsel bölgeler en gelişmiş yerel tasarımlardan bazılarına sahiptir. Bu bölgelerde fikir ve malzeme alışverişi daha fazla oluyor. Bunlara okullar, kiliseler, apartmanlar ve şehir binaları gibi daha geniş bir sosyal bağlamda faydalı olan binalar dahildir. Kıyı Bölgeleri – Zanaatkarlar, fırtınalar ve su baskınları gibi kıyıdaki sert hava koşullarına dayanacak şekilde yerel kıyı mimarisi inşa ederler. Kıyı yerel mimarisi deniz fenerlerini, balıkçı köylerini ve rıhtımları içerir. Çöl Bölgeleri – İnşaatçılar çöl bölgelerinin sıcaklığına, tozuna ve rüzgarına dayanacak çöl mimarisi yaratır. Çöl yapıları arasında kerpiç evler, yurtlar, çadır evler ve toprak kirişli evler bulunmaktadır. Dağ Bölgeleri – Kırsal tarzlar gibi, zanaatkarlar da bol miktarda malzeme bulamayacakları uzak ortamlarda yerel dağ mimarisi yaratırlar. Ayrıca bu yapıları zorlu iklim koşullarına dayanacak şekilde inşa etmeleri gerekiyor. Yerel dağ mimarisi örnekleri arasında dağ evleri, ahırlar ve kulübeler bulunur.
Yerel Mimarinin Önemli Örnekleri
Bazı yerel mimari yapılar inanılmaz derecede uzun ömürlüdür ve bir grup insanı ve onların hikayelerini hatırlatıcı olarak kalır.
Çin seddi
Mimarlık tarihçileri Çin Seddi'ni yerel mimarinin bir örneği olarak görüyorlar. Yerel zanaatkarlar belirli bir ihtiyaç için yerel malzemeler kullanarak duvar inşa ettiler. Yapı, Çin'de geliştirilen yerel inşaat tekniklerini yansıtıyor ve önemli bir kültürel sembolü temsil ediyor.
Ataların Pueblo Konutları
Pueblo halkı Güneybatı Amerika Birleşik Devletleri'nde kasabalar ve köyler inşa etti. Bu yapıları kerpiç çamur, kumtaşı ve diğer yerel malzemelerden yaptılar. Pueblo binaları arasında uçurum duvarlarına inşa edilmiş apartman kompleksleri, büyük evler, toprağa kazılmış çukur evler ve jacal bulunur.
Havelis
Haveli, Hindistan'da bir malikane, konak veya şehir evidir. Bu evler Babür İmparatorluğu döneminde popülerdi. Zanaatkarlar bunları inşa etmek için kumtaşı, mermer, ahşap, alçı ve granit gibi yerel malzemeleri kullanıyor. Ayrıca geleneksel Hindu görüntüleri, yerel hayvanlar ve İngiliz sömürgesinden görüntüler içeren freskler dahil olmak üzere geleneksel dekorasyon tekniklerini de kullanıyorlar. İnşaatçılar bu yapıları sıcak iklime uyum sağlayarak evin her yerine havalandırma sağlayacak şekilde tasarladılar.
Sayfamızı beğendiyseniz lütfen arkadaşlarınızla paylaşın & Facebook
