Antebellum-architectuur beschrijft de grote Zuid-Amerikaanse huizen die in het begin van de 19e eeuw werden gebouwd tot het einde van de burgeroorlog in 1865.
Antebellum, wat vóór de oorlog betekent, heeft de duidelijke connotatie van grote huizen gebouwd in neoklassieke stijl, zoals de Griekse Revival. Maar er zijn ook vooroorlogse huizen met Georgische, Italiaanse en neogotische stijlen.
Huizen in vooroorlogse stijl en slavernij
Antebellum-architectuur heeft een gecompliceerde erfenis vanwege de associatie met de slavernij in het Zuiden. De eigenaren van veel grote huizen in vooroorlogse stijl bouwden ze op plantages waar mensen tot slaaf werden gemaakt met behulp van hun arbeid.
Slavernij is niet direct gerelateerd aan alle vooroorlogse architectuur. Toch bouwden de eigenaren deze structuren in een sociale, economische en culturele context waarin burgers de slavernij in de Verenigde Staten goedkeurden.
Slavernij is een aspect dat we niet mogen vergeten, ook al kijken we naar de architectonische en decoratieve stijlen van het vooroorlogse huis.
De groei van de vooroorlogse architectuur
De geschiedenis van de vooroorlogse architectuur begint na de Revolutionaire Oorlog in 1783, maar experts beschouwen de periode 1830-1860 als de ‘gouden eeuw’ van deze stijl.
De Europese immigratie naar de zuidelijke staten beïnvloedde de belangstelling voor grotere bouwstijlen. Veel Europeanen ontvluchtten Europa nadat de Napoleontische oorlogen in 1812 waren geëindigd om nieuwe economische kansen in de Verenigde Staten te zoeken.
Veel nieuwe immigranten in het Amerikaanse Zuiden profiteerden van het industriële tijdperk en verdienden genoeg geld om een hogere status te verwerven. De nieuwe klasse wilde met hun rijkdom pronken door middel van krachtige displays zoals grote huizen. Daarom baseerden ze de bouwstijl op de tradities van Europa die rijkdom en macht vertegenwoordigden.
De architecturale stromingen die in deze tijd in Europa populair waren, waren die van de klassieke orde. Met de groei van de Verlichting waardeerden mensen symmetrie en eenvoud in hun structurele ontwerpen om orde, evenwicht en rationaliteit te symboliseren.
De Engelse ideeën van het landhuis hadden ook invloed op Europese immigranten. Deze landhuizen hadden sierlijke tuinen, formele gevels en elegante details die de plaats van de eigenaar in de samenleving vertegenwoordigden.
Een goed voorbeeld van een vooroorlogs huis is het Old Governor's Mansion in Milledgeville, Georgia. Charles Cluskey ontwierp dit huis in 1839. Cluskey was een Ierse immigrant die naar New York kwam en een opleiding volgde bij een architectenbureau.
Cluskey ontwierp dit vooroorlogse huis met een symmetrische gevel, kolommen in ionische stijl die een vooruitstekend fronton ondersteunen, en grote zes-over-zes-ramen. Het was de thuisbasis van veel topbestuurders van Georgië en speelde zelfs een rol in de burgeroorlog. Generaal William T. Sherman gebruikte het als hoofdkwartier tijdens zijn March to the Sea-campagne in 1864.
Het verval van de vooroorlogse architectuur
De burgeroorlog had een aanzienlijke impact op de vooroorlogse architectuur, met name op de huizen in plantagestijl. Veel van de eigenaren verloren hun fortuin en het vermogen om deze huizen te onderhouden.
Nieuwe stadsplanners hebben een deel van deze zuidelijke architectuurstijl gesloopt om plaats te maken voor kleinere en meer praktische huizen. Ze veranderden andere vooroorlogse herenhuizen in scholen, ziekenhuizen, gemeentelijke gebouwen en musea. Veel van deze musea proberen het ingewikkelde verleden van de tot slaaf gemaakte mensen en de interessante bouwstijl te laten zien.
Kenmerken van vooroorlogse woningen
Architectuurexperts karakteriseren vooroorlogse woningen op basis van hun onderscheidende kenmerken. Veel van deze kenmerken weerspiegelen de neoklassieke architectuur.
Exterieurkenmerken
Symmetrie – Een symmetrische voorgevel met een evenwichtig aantal ramen, gelijke kolommen en gelijke massa aan beide zijden Dak – Schild- of puntdak met decoratieve kroonlijsten en lijstwerk op de daklijn Balkon – Veel huizen hadden een balkon dat de buitenrand van de gevel volgde huis Ramen – Grote en gelijkmatig verdeelde ramen Tuinen – Omringende formele tuinen die een setting creëerden voor het ontwerp van het huis. Entree – Grote centrale ingangen aan de voor- en achterkant van het huis Veranda’s – Overdekte veranda’s met of zonder balustrades om te profiteren van de schaduw en koele avondlucht Kolommen – Grote frontkolommen met neoklassieke ordes zoals Dorische, Ionische en Korinthische stijlen Koepel – Kleine koepels bovenop het huis voor decoratie en ventilatie. Grootte – Meerdere verdiepingen of niveaus
Interieurkenmerken
Schaal – Extravagante afmetingen van de binnenkamers met hoge plafonds en grote ramen om een formele en grootse stijl te creëren Trappen – Grote trappen die de niveaus met elkaar verbinden en een grootse stijl aan de entree geven Indeling – Formele kamerindeling met een centrale gang en kamers aan elke kant voor elk doel, inclusief bibliotheken, eetkamers en salons Decoraties – Neoklassieke details, waaronder decoratieve friezen, pleisterwerkplafonds, sierlijke lijstwerk en decoratieve binnenkolommen Afwerkingen – Decoratieve en uitgebreide houtafwerkingen, inclusief lijstwerk, lambrisering, decoratieve vloerontwerpen , en ook marmer en pleisterwerk
Blijvende voorbeelden van vooroorlogse huizen
Van de 45.000 vooroorlogse plantagewoningen die vóór de burgeroorlog in het Zuiden stonden, zijn er nog geen 6.000 over. Toch hebben veel van de overgebleven paar verschillende architectonische details, waardoor ze symbolisch zijn voor het tijdperk.
Barrington Hall
Barrington Hall is een huis in Griekse Revival-plantagestijl in Roswell, Georgia. Willis Ball ontwierp het huis voor Barrington King, die hielp bij de oprichting van de stad Roswell.
Het huis heeft een klassieke Griekse Revival-stijl met een lage daklijn, een symmetrische gevel en grote ondersteunende frontkolommen. De eigenaren vertrouwden Sarah Winner begin jaren 200 het huis toe, en zij besteedde twee jaar aan de restauratie van het huis. Het beschikt over veel meubels en bezittingen van de voormalige familie. Het is nu een functionerend museum.
Arlington-huis
Arlington House was de privéwoning van Robert E. Lee. Het staat midden op de nationale begraafplaats Arlington. GWP Custis, de vader van Robert E. Lee, bouwde het huis tussen 1803-1818.
Het huis heeft een klassieke Griekse Revival-stijl met een uitstekende voorgevel ondersteund door grote kolommen. Selina Gray was een tot slaaf gemaakte persoon van de tweede generatie uit het Arlington House. Historici crediteren haar voor het veilig houden van veel van de familiestukken tijdens de burgeroorlog en crediteren haar kinderen voor het helpen herstellen van het huis door details over het huis en de inrichting te verstrekken.
Rippavilla-plantage
De Rippavilla-plantage in Spring Hill, Tennessee, heeft de Griekse Revival-stijl. Het huis was een historische plantage met een boerderij van 1500 hectare die werd bewerkt door tot slaaf gemaakte mensen.
Architecten hebben deze woning in verschillende fases gebouwd. De eigenaren hebben het huis tussen 1928 en 1932 gerenoveerd en er kenmerken van de koloniale heropleving aan toegevoegd. Het is nu een museum en open voor bezoekers.
Belle Meade-plantage
John Harding gaf architecten in de jaren 1820 de opdracht om een vooroorlogs huis in federale stijl te bouwen.
Het huis is een rode bakstenen structuur van twee verdiepingen met symmetrische vleugels van één verdieping. In 1853 breidde zijn zoon, William Giles Harding, het huis uit en verbouwde het in de Griekse Revival-stijl. Hij voegde stucwerk toe om de rode baksteen te bedekken en een grote veranda met zes kalkstenen Dorische zuilen. Tegenwoordig fungeert dit huis als museum, wijnmakerij en restaurant.
Stanton Hall
Stanton Hall is een van de meest decoratieve vooroorlogse herenhuizen die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven.
Het huis is een bakstenen gebouw van drie verdiepingen dat de ontwerpers hebben geschilderd en gepleisterd om het witte marmer van Griekse tempels na te bootsen. Het beschikt over een portiek aan de voorkant met kolommen die op een Griekse tempel lijken. Het interieur is net zo uitgebreid met Italiaans marmer, Parijse textiel en kroonluchters van glas en brons. Stanton Hall is nu een museum- en evenementenlocatie.
Ingewikkelde erfenis van vooroorlogse architectuur
Antebellum-huizen hebben een historische betekenis vanwege hun tijd in de Verenigde Staten vóór de burgeroorlog. Maar deze architectuurstijl heeft een ingewikkelde erfenis.
Deze huizen hebben een aanzienlijke architecturale waarde als onderdeel van de bredere beweging van de Griekse Revival-architectuur. Toch vertegenwoordigen deze huizen voor velen onderdrukking en symboliseren ze de macht van slavenhandelaars. Daarom is het van cruciaal belang dat alle leden van onze samenleving voortdurend spreken over de erfenis die deze gebouwen vertegenwoordigen.
Als je onze pagina leuk vindt, deel hem dan met je vrienden & Facebook
