Met elk opeenvolgend jaar groeit Art Basel Miami in omvang dankzij de populariteit en het snel groeiende aantal gelijktijdige kunsttentoonstellingen in de stad. Nu het evenement een who's who van kunst, design en mode is geworden, is de beurs zelf gegroeid en trok in 2017 meer dan 82.000 bezoekers. De show omvatte 268 galerijen uit 32 landen, waardoor het voor ons moeilijk was om een handvol kunstwerken uit te kiezen. hoogtepunt. Niettemin is hier een selectie van stukken die om de een of andere reden onze aandacht trokken.
Ieder jaar is er minstens één groots werk dat boeit en dit jaar dachten we dat het deze van Ugo Rondinone was. De kunstenaar staat bekend om eclectisch werk, vaak met pop-art referenties en kleuren, maar ook om werken op grote schaal zoals dit gegoten bronzen boomsculptuur.
De in Zwitserland geboren kunstenaar werkt in New York.
De beroemdste kunstenaar van China is misschien meer bekend om zijn installaties – of zijn politieke en sociale activisme – maar hij maakt ook kleurrijke stukken zoals dit zelfportret gemaakt in Lego. Het zelfportret is vergelijkbaar met de 176 portretten die hij maakte voor zijn show Trace, waarbij de nadruk ligt op mensen die hij beschouwt als politieke gevangenen en gewetensgevangenen. Het korrelige uiterlijk is bedoeld om bewakingsfoto's op te roepen.
De kunstenaar vocht met Lego over ‘censuur’ toen ze hem geen grote bestelling wilden verkopen.
Een ander kleurrijk stuk was een semi-abstracte acryl- en stoffencollage op hout genaamd Tlazolteotl bevallen van Alexander Tovberg. Er wordt gezegd dat de kunstenaar zijn dromen, de Europese traditie en religie samensmelt om tot zijn stukken te komen. De sfeer van het stuk is moeilijk vast te pinnen en het zou een intrigerend werk zijn voor thuis of op kantoor.
Tovberg is een jonge Deense kunstenaar, geboren in 1983.
Als je ruimte een flinke dosis kleurrijke neon nodig heeft, kijk dan eens naar de Amerikaanse kunstenaar Beverly Fishman. Dit is haar Untitled (Spijsverteringsproblemen), samengesteld uit urethaanverf op hout. Haar abstracte werken zijn discussies over technologie en de farmaceutische industrie. Fishman is artist-in-residence aan de gerenommeerde Cranbrook Academy of Art, waar ze sinds 1992 lesgeeft.
Art in America noemde Fishman een ‘schilder met de zorgen van een beeldhouwer’.
In een samensmelting van kunst en meubilair is dit beeldhouwwerk van de in Denemarken geboren Carl Mannov bedoeld om tot nadenken en discussie uit te lokken. Uit een serie genaamd "Feeding Grounds" is het een statement-sculptuur gemaakt van een bureau, tijdschriften en elzenhout. Om goed gewaardeerd te worden heeft dit beeld een grotere ruimte nodig waar het solo kan staan en kan worden bekeken.
Veel werken die we zagen waren ook sociale en politieke uitspraken.
Dit donzige werk is gemaakt van handgetufte wol door Caroline Achaintre, die met verschillende media werkt, waaronder textiel, keramiek, prints en aquarellen. Het is een zeer tastbaar stuk dat kleurrijk is – zoals veel van haar werken – en dat leven en textuur aan een grote muur zou geven. De stukken van Achaintre zijn bedoeld om de geest van carnaval op te roepen en worden 'tegelijkertijd speels en absurd' genoemd.
Tot de kunstwerken van deze kunstenaar behoren onder meer wollen wandkleden, tekeningen en schilderijen.
Beeldhouwer Charles Harlan zei in een boek dat “domme voorwerpen kunstwerken kunnen worden door ze simpelweg ergens heen te verplaatsen.” De kunstenaar zou het moeten weten, aangezien zijn werk zich richt op alledaagse, industriële objecten die hij in een nieuwe context herkadert. Dit werk, genaamd Pallets, is samengesteld uit steen, hout, staal en kunststof. Hoewel deze objecten afzonderlijk alledaags zijn, vormen ze samen een intrigerende, maar provocerende assemblage.
De rodolphe janssen Gallery presenteerde de sculpturen van Harlan.
De laat-Italiaanse kunstenaar Dadamaino – echte naam was Eduarda Emilia Maino – creëerde dit sociaal geladen werk. Als sociaal statement is het vandaag de dag helaas net zo relevant als op de dag waarop het werd gemaakt. De keuze om dit soort kunstwerken tentoon te stellen is een manier om een maatschappelijke mening te uiten en misschien een gesprek uit te lokken met de gasten die uw huis bezoeken.
De Milanese avant-gardekunstenaar stond vooral bekend om haar zwart-witwerken.
Dit grote wandsculptuur van Daniel Buren is grafisch en dramatisch, typisch voor de werken van de kunstenaar. Buren was groot in Parijs in de jaren zestig en daagde conventionele opvattingen uit over waar kunst te zien is, schrijft Artsy. Hij hield op met pijnigen en begon verticale strepen op allerlei bouwwerken in de stad te plakken. Dit is zijn Daniel Buren Polychrome High Relief, een aluminium sculptuur die het meest passend zou zijn in een moderne – en omvangrijke – ruimte.
Vanuit verschillende hoeken bekeken verandert het werk van uiterlijk.
Toen we al deze spelden zagen, moesten we denken aan de vlinders en insecten die we als kinderen hebben gevangen en vastgezet. De collages van Elliott Hundley bevatten honderden afbeeldingen die samen met ander materiaal op rijstpapier zijn gedrukt. Dit werk bevat enkele knoppen en schelpen. Hundley's werk zou geïnspireerd zijn door Griekse toneelstukken. We hingen dit in een woonkamer of studeerkamer, ergens waar we het altijd konden zien. We kunnen ons niet voorstellen dat het ooit moe wordt om het stuk te onderzoeken en verschillende afbeeldingen en elementen te vinden, elk met een verscheidenheid aan betekenissen.
Hundley's collages zijn multidimensionaal.
Dit zijperspectief biedt een goed zicht op alle pinnen die in het stuk zijn gebruikt.
Fausto Melotti stond bekend om zijn surrealistische sculpturen, zoals deze genaamd Contrappunto XI. De overleden Italiaanse beeldhouwer werkte met allerlei materialen, waaronder metaal, draad, gips, keramiek en hout. Het kleine werk bevat gewichtloze kleine vormen die zo zijn gerangschikt dat ze in harmonie hangen. Het is een rustgevend sculptuurtje dat ook speels is met zijn kleine metalen balletjes en draadjes.
Sommige vormen weerspiegelen de interesse van de kunstenaar in muziek.
Deze antropomorfe sculptuur was een grote aantrekkingskracht. De Boucherouite V van Francesca DiMattio is een stuk van geglazuurd porselein en steengoed dat op een figuur lijkt, maar dat niet echt is. Haar werken zijn onder meer gebaseerd op renaissance- en gotische architectuur, maar ook op kant- en quiltpatronen. Kijkers blijven rond het beeld cirkelen, in de verwachting het gezicht te vinden, op zoek naar de voorkant van het beeld, maar die is er niet. Heel intrigerend.
Dit werk, gepresenteerd door Salon 94, is getiteld Boucherouite V.
Alle soorten neonkunst waren te vinden op Art Basel, maar deze was intrigerend door zijn eenvoud. Décrochage n°8 van François Morellet is samengesteld uit acrylverf op canvas op hout. Morellet werkte in de minimale en conceptuele kunst en was belangrijk in de ontwikkeling van de geometrisch abstracte kunst. Neon was zijn favoriete materiaal. Volgens Artsy zei Morellet: “We waren gepassioneerd door moderne materialen die nog niet 'vervuild' waren door traditionele kunst. We hielden vooral van alles wat beweging of licht kon produceren.”
De Franse kunstenaar was vanaf de jaren zestig een belangrijk figuur in de kunst.
De hangende gefacetteerde bal van Haegue Yang is niet alleen prachtig vanwege zijn glans en vorm, maar ook vanwege de verbazingwekkende schaduwen die hij op de muren werpt. Dit is het perfecte stuk voor een minimalistische ruimte met voldoende effen muurruimte om de schaduwen een statement te laten maken. De dubbele koperen randen creëerden interessante geometrische vormen op de muur die binnen elk van de facetten worden herhaald.
Wie heeft er kunst aan de muur nodig als je geweldige schaduwen als deze hebt?
Een andere hangende hanger die we ontdekten is dit titelloze werk van Jorge Pardo. Het beeld van gepoedercoat aluminium bevat lampen die aan een ronde hanger van sapelehout hangen. Misschien werden we erdoor aangetrokken omdat het in wezen artistieke verlichtingsarmaturen zijn van deze Cubaans-Amerikaanse kunstenaar, wiens werken kunst en design samenvoegen. Het is een prachtig kunstwerk dat ook dienst doet als prachtige lamp.
De gedempte kleuren zijn ingetogen en verfijnd.
Een van de kenmerken van Art Basel elk jaar is het Kabinett, waarmee galerieën een individuele kunstenaar in hun stand kunnen tentoonstellen in een speciaal afgebakende ruimte. In de Zeno X Gallery was Kim Jones en een verscheidenheid aan zijn werken te zien, waaronder dit op een shirt gebaseerde stuk. Jones begon als performancekunstenaar met het alter ego van Mudman, een sjamaanachtige rondreizende. Hij koesterde zichzelf in modder en andere organische dingen en verscheen op verschillende openbare plaatsen in Los Angeles. In New York concentreert Jones zich sinds de jaren tachtig op thema's die verband houden met oorlog.
Een onverwacht item als canvas gebruiken is altijd interessant.
De ingewikkelde details van de tekening zijn verbazingwekkend.
Als je voor iets spetterends en kleurrijks wilt gaan, probeer dan Le Parapluie Jaune van Maryam Haddad. Het olieverfschilderij is eigenlijk een drieluik en heeft een bijna abstract-impressionistische uitstraling. Je kunt nog net de jonge vrouw en de gele paraplu van de titel onderscheiden. Het is een vrolijk stuk dat elke ruimte zou opfleuren.
Dit doet ons denken aan Renoirs picknickschilderij.
Misschien komt het door de krul, of misschien door het hout, maar wij houden van deze wandstukken van de Noorse kunstenares Matias Faldbakken. Hij gebruikt “traditionele vormen van vandalisme en de materialen ervan” om esthetische vormen te genereren, zegt Artsy. Hij is misschien het meest bekend van zijn werk met zwarte tape, een knipoog naar de graffiticultuur, maar ook van een serie met vuilniszakken, met tekeningen in zwarte stift op donkere plastic vuilniszakken. Deze muurstukken lijken minder chaotisch en hebben een meer rustgevende esthetiek.
Faldbakken heeft veel driedimensionale wandinstallaties gemaakt.
Het is verbazingwekkend dat je bij Art Basel naast de hedendaagse stukken ook werken van Picasso kunt vinden. Dat is eigenlijk een van de geneugten. We moeten dit werk bewonderen en onder de aandacht brengen, en hoewel we ons nooit een Picasso zouden kunnen veroorloven, kunnen we het stuk wel overwegen en ervan dromen het aan de muur in onze woonkamer te hangen.
Wat kun je nog meer zeggen over zulke meesterwerken dat nog niet is gezegd.
Mixed media-stukken zijn favoriet, en assemblages als deze zijn bijzonder interessant. De Braziliaanse Rodrigo Bueno staat vooral bekend om zijn meubels die zijn verfraaid met natuurlijke materialen. Hier heeft hij echter een schilderij op dezelfde manier getransformeerd. Het heet Maria Quechua Kaiapó en is een geweldig voorbeeld van zijn gebruik van stedelijk afval voor het creëren van zijn kunst en het innovatieve gebruik van materialen in de expressie. Nogmaals, het is een suggestief stuk en vol betekenis.
Bueno's studio heet Mata Adentro, wat 'Jungle Inside' betekent.
Monochroom en toch rijk aan textuur, licht en schaduwen, dit werk is van Rosemarie Trockel, een Duitse surrealistische kunstenaar. Ze staat bekend om controversiële stukken over onderwerpen als seksualiteit en cultuur, zoals haar machinaal vervaardigde bivakmutsen met sportieve symbolen. Dit stuk is dramatisch en dominant, ondanks zijn bescheiden formaat.
Als u dit op een donkergekleurde muur installeert, wordt de dramafactor groter.
Obreros maakt zowel een groot sociaal als artistiek statement.
Van een afstand leek dit op een wezen dat op de vlucht was of op een vrouw die haar cape ontvouwde, maar bij nadere inspectie blijkt dat er heel iets anders is weggelaten: een kunstzinnige constructie gemaakt van papieren hoeden die in commerciële keukens worden gebruikt. Obreros, gemaakt door de Mexicaanse kunstenaar Tania Candiani, is een groot en dominant werk dat een bepaald middelpunt vormt. Candiani's website merkt op dat ze geïnteresseerd is in de kruising van taalsystemen, geluid en logica van technologie, maar met "enige heimwee naar het verouderde." Het stuk is ook een sterk sociaal statement omdat er gebruik wordt gemaakt van papieren hoeden van een Amerikaans bedrijf dat erom bekend staat illegale immigranten in dienst te nemen en hen slecht te behandelen.
Een nadere blik op de papieren doppen die in Candiani's stuk worden gebruikt.
Een ander werk van Ugo Rondinone trok onze aandacht vanwege de vloeiende lijnen en de manier waarop het beweging oproept, net zoals sommige Italiaanse meesters dat in marmer uithouwen. De torso van de vrouw versterkt het gevoel van een wervelende werveling, terwijl ze omhoog spiraalt, half verteerd door de spiraal. In tegenstelling tot de enorme boom die we eerder hebben toegevoegd, past dit stuk in de meeste huizen!
De Zwitserse kunstenaar vertegenwoordigde zijn thuisland op de 52e Biënnale van Venetië.
Yayoi Kusama staat vooral bekend om haar stippenpompoenen en nu haar veel op Instagram geplaatste Infinity Rooms. Ze heeft ook een groot aantal kleinere werken gemaakt, zoals deze. Het stuk, Shooting Star in Summer genoemd, werd in 1988 gemaakt van acryl, synthetische vezels en plastic. De materialen zijn samengesteld in een beschilderde houten kist. Het gebruik van helder rood als de dominante kleur voor een schitterende setting is onverwacht en kenmerkend voor Kusama's stukken.
Kusama's avant-gardestijl kent opnieuw een enorme populariteitsgolf.
Versierd met een print die doet denken aan textiel met batikprint, neemt de in Nigeria geboren Yinka Shonebare de politieke en sociale geschiedenis over die verband houdt met postkolonialisme en globalisering. Artsy merkt op dat Shonebare, lid van de Most Excellent Order of the British Empire, iconische beelden gebruikt, maar met een speels tintje. De kleurrijke sculpturen maken meerdere uitspraken en zullen zeker een gespreksstarter zijn.
Shonebare staat bekend om zijn figuren gekleed in batikpatronen.
Zoveel kunst, zo weinig tijd. Zo denken wij elk jaar over Art Basel. De creativiteit en verbeeldingskracht geconcentreerd op één locatie kunnen overweldigend zijn, maar één ding is zeker: er is voor elk wat wils op deze geweldige kunstbeurs.
Als je onze pagina leuk vindt, deel hem dan met je vrienden & Facebook
